نتایح جستجو

کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه خودت میدونی عادت نیست فقط دوست داشتن محضه کنارم هستی و باز هم بهونه هامو میگیرم میگم:وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم از اینجا تا دم دربرهم بری دلشوره میگیرم فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم محله پیش من باشی برم...

[IMG]

چقدر خوبه ادم یکی را دوست داشته باشه نه به خاطر اینکه نیازش رو برطرف کنه نه به خاطر اینکه کس دیگری رو نداره نه به خاطر اینکه تنهاست و نه از روی اجبار بلکه به خاطر اینکه اون شخص ارزش دوست داشتن رو داره

حـرفے نـدارم ... مـن حـاضـرم حـتے جـانم بـه لبـم رسـد ...! اگـر جـانم تـو بـاشے ...

خوب میدونم جای تو رو زمین نیست

نمی فهمم وقتی به نماز می ایستم من ، تو را می خوانم… ؟! یا تو ، مرا می خوانی …. ؟! فقط کاش که عشق مان دو طرفه باشد . .

نمی فهمم وقتی به نماز می ایستم من ، تو را می خوانم… ؟! یا تو ، مرا می خوانی …. ؟! فقط کاش که عشق مان دو طرفه باشد . .

کوله بارم بر دوش سفرى مى باید،سفرى تاته تنهایى محض هرکجا لرزیدى،از سفر ترسیدى فقط آهسته بگو: من خدا را دارم

ای خداوند اسمانت متری چند؟دیگر زمینت بوی زندگی نمیدهد.

از این دهستان سرد هوای رفتن دارم از این زمین نامرد هوای رفتن دارم نه سرخی لبخندم، نه آبی پیوندم قفس قفس دربندم، هوای رفتن دارم پیاله ای لبریزم لبالب از پاییزم که عاقبت میریزم هوای رفتن دارم نه رخصت آوازست،نه قوت اعجازست نفس پراز پروازست هوای رفتن دارم زعمق رویایی زرد کسی صدایم کرد از این دهستان...

از این دهستان سرد هوای رفتن دارم از این زمین نامرد هوای رفتن دارم نه سرخی لبخندم، نه آبی پیوندم قفس قفس دربندم، هوای رفتن دارم پیاله ای لبریزم لبالب از پاییزم که عاقبت میریزم هوای رفتن دارم نه رخصت آوازست،نه قوت اعجازست نفس پراز پروازست هوای رفتن دارم زعمق رویایی زرد کسی صدایم کرد از این دهستان...

هوای رفتن دارم چند روزیست دلم هوای رفتن دارد و تو میپرسی: به کجا؟ و جوابم این است به چمن زار بزرگی که همین نزدیکیست و در آن ثانیه ها بوی شقایق دارند و به روی گلها شاپرک ،دست در دست نسیم رقصان است و از آن جوی طلایی رنگی که میان دشت است زندگی میجوشد ،عشق جریان دارد

ميروي و پشت سرت آب نميريزم وقتي هواي رفتن داري دريا را هم به پايت بريزم برنميگردي....

تو دیگه مال من نیستی!

تو دیگه مال من نیستی ، ولی چشمام هنوز روته نفس دارم ولی قلبم ، هنوزم تشنه ی بوته من اینجا خسته ایستادم ، فقط می بینمت از دور میشه بازم بیای پیشم؟ ، با اون چشمات بدی دستور !

خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانی خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی خداحافظ ، بدون تو گمان کردی که می مانم خداحافظ ، بدون من یقین دارم که می مانی

برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست... برای تویی که قلبم منزلگه عـــشـــق توست ... برای تویی که احسا سم از آن وجود نازنین توست ... برای تویی که تمام هستی ام در عشق تو غرق شد... برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است... برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاک خود کردی...

ﻣــﻦ ﺍگــر مـی خـﻨـﺪﻡ ﺗـﻨـﻬﺎ ﺑـﻪ ﺍﺟـﺒـﺎﺭ ﻋـﻜـــﺎﺱ ﺍﺳــﺖ ﻭگـرﻧﻪ بی تو… مــن ﻛـﺠـﺎ؟ خــنــدﻩ ﻛـــﺠــﺎ؟

معلمم به خط فاصله می گفت خط تیره، خوب می دانست فاصله ها چه به روزگار آدمها می آورد!

تـو ” آدم ” ، من ” حوا “ سیـبی در کار باشد یا نه ، با تو ، در آغوش تو ، بهشت جاریست بوسه هایت طعم سیب میدهند کافیست . . .