کوچه پس کوچه های عشق را به شوق رسیدن به گلدسته های سر به فلک کشیدت طی میکنم و با یک دنیا اشتیاق خودم را به تو میسپارم
دیگر خودم نیستم که به سمتت میام
نمیدونم چطوری وارد حرمت میشم انگار تمامی وجودم آسمانی شده که فقط میبارد گویی اشک هایم لحظه شمار زیارتت بوده اند
برایم پای نمیماند سنگینی غصه...