نتایح جستجو

شب است، شبی بس تیرگی دمساز با آن. به روی شاخ انجیر کهن « وگ دار» می خواند، به هر دم خبر می آورد طوفان و باران را. و من اندیشناکم. شب است، جهان با آن، چنان چون مرده ای در گور. و من اندیشناکم باز: ـــ اگر باران کند سرریز از هر جای؟ ـــ اگر چون زورقی در آب اندازد جهان را؟... در این تاریکی آور...

:cry::cry::cry: منم دانشگاه آزادم :biggrin::biggrin::biggrin:

بدو بیا تو دل نامه بینم معلومه دوباره در دل نامه رو باز گذاشتی رفتی تو کدوم تاپیککککککککک؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من که هر وقت میتونم از پشت ابر میام بیرون و میذارم از گفته های گران قدرم فیض ببرین:razz:

یکی هست دیگه تازه میتونه غاز هم باشه :w04:

:w15::w15::w15:

خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز من ورنه این دنیا که من دیدم خندیدن نداشت

يـار مـرا , غار مـرا , عشق جگر خـوار مـرا يـار تـوئی , غار تـوئی , خواجه نگهدار مـرا نوح تـوئی , روح تـوئی , فاتح و مفتوح تـوئی سينه مشروح تـوی , بر در اسرار مـرا نـور تـوئی , سـور تـوئی , دولت منصور تـوئی...

الان میرم اومدم ببینم فایلم باز شده یا نه واسه حذف و اضافه گفتم شمام بی بهره نمونین از وجود من

بی همگان بسر شود بی تو بسر نمیشود داغ تو دارد اين دلم جای دگر نمیشود ديده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو گوش طرب به دست تو بی تو بسر نمیشود جام ز تو جوش میکند دل زتو نوش میکند عقل خروش میکند بی تو بسر نمیشود خمر من و خمار من باغ من و بهار من خواب من و قرار من بی تو بسر نمیشود جاه و...

حدیث حول قیامت که گفت واعظ شهر کنایتی است که از روزگار هجران گفت

حق پدید است از میا ن دیگران همچو ماه اندر میان اختران گر نبینی این جهان معدوم نیست عیب جز انگشت نفس شوم نیست دو سر انگشت خود بر دو چشم نه هیچ بینی از جهان انصاف ده روسر در جامه ها پیچیده ای لاجرم با دیده و نا دیده ای

[IMG]

با من صنما دل یک دله کن گر سر ننهم آنگه گله کن مجنون شده‌ام از بهر خدا زان زار تو مرا یک سلسله کن آخر تو شبی رحمی نکنی بر رنگ و رخ همچون زر من تو سرو و گل و من سایه تو من کشته تو تو حیدر من تازه شد از او باغ و بر من شاخ گل من نیلوفر من رحمی نکند چشم خوش تو بر نوحه و این چشم تر من...

ای دل شکایت​ها مکن تا نشنود دلدار من ای دل نمی​ترسی مگر از یار بی​زنهار من ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من نشنیده​ای شب تا سحر آن ناله​های زار من یادت نمی​آید که او می کرد روزی گفت گو می گفت بس دیگر مکن اندیشه گلزار من اندازه خود را بدان نامی مبر زین گلستان ا ین بس نباشد خود تو را کآگه...

:razz:

وااااااااااااااااااااااااااااااااااااایییییییییییییییی ممنووووووووووووووووووون :w40::w40::w40:

اون روزا که دل بود دل پر حوصله بود انتظار دیدنت پشت هر پنجره بود نامه های خط خطیم همه از رو گله بود