بايد ايمان را جانشين ترس كنيم.
زيرا ترس ، ايمان وارونه است.
ترس يعنی ايمان به شر ، به جاي ايمان به خير.
هر كلام يا انديشه ای بر ذهن نيمه هوشيار اثر ميگذارد ؛
و با دقتی حيرتآور به عينيت درميآيد.
درست مانند ضبط صدای خواننده ای بر صفحه ی حساس گرامافون كه هر لفظ و هر لحن و حتی سرفه يا مكث...