برای خودم نگرانم...چون دیگه از شادی های کوچیک(و شاید بزرگ!)لذت نمی برم!مثل خوردن غذایی که سرد شده و از دهن افتاده...
البته علتش رو میدونم... نسبت غم ها به شادی هام بیشتر شده...تعادل روحم بهم ریخته...شادی های کوچیک جبران غم های بزرگ رو نمیکنن
خنده م میگیره...به همه مشاوره میدم ولی نمیتونم حریف...