نتایح جستجو

در دیگران می جویی ام اما بدان ای دوست اینسان نمی یابی ز من حتی نشان ای دوست من در تو گشتم گم مرا در خود صدا می زن تا پاسخم را بشنوی پژواک سان ای دوست در آتش تو زاده شد ققنوس شعر من سردی مکن با این چنین آتش به جان ای دوست

بیا که بر سر آنم که پیش پای تو میرم ازین چه خوش ترم ای جان که من برای تو میرم ز دست هجر تو جان می برم به حسرت روزی که تو ز راه بیایی و من به پای تو میرم بسوخت مردم بیگانه را به حالت من دل چنین که پیش دل دیر آشنای تو میرم ز پا فتادم و در سر هوای روی تو دارم مرا بکشتی و من دست بر دعای...

شبی کدام شب ؟ شبی شبی ستاره ای دهان گشود چه گفت ؟ نگفت از لبش چکید سخن چکید ؟ سخن نه اشک ستاره میگریست ستاره کدام کهکشان ؟ ستاره ای که کهکشان نداشت سپیده دم که خاک در انتظار روز خرم است ستاره ای که در غم شبانه اش غروب کرد نهفته در نگاه شبنم است

به من مگو که خدا را ندیده ام هرگز اگر خداطلبی خدا در اشک یتیمان رفته از یادست خدا در آه غریبان خانه بر بادست اگر خدا خواهی درون بغض زنان غریب جای خداست دل شکسته ی هر بینوا سرای خداست نگاه کن به هزاران ستاره در دل شب به آسمان بنگر به آسمان که پر از گوهرست دامانش به کهکشان که ندانی کجاست...

ای بینوا که فقر تو تنها گناه تست در گوشه ای بمیر که این راه راه تست این گونه گداخته جز داغ ننگ نیست وین رخت پاره دشمن حال تباه تست در کوچه های یخ زده بیمار و دربدر جان میدهی و مرگ تو تنها پناه تست باور مکن که در دلشان میکند اثر این قصه های تلخ که در اشک و آه تست اینجا لباس فاخر که چشم...

ای تو با روح من از روز ازل یارترین کودک شعر مرا مهر تو غمخوارترین گر یکی هست سزاوار پرستش به خدا تو سزاوارترینی تو سزاوارترین عطر نام تو که در پرده جان پیچیده ست سینه را ساخته از یاد تو سرشارترین ای تو روشنگر ایام مه آلوده عمر بی تماشای تو روز و شب من تارترین در گذرگاه نگاه تو گرفتارانند...

می نویسم از تو ای زیبای من می سرایم از تو ای رویای من ای نگاهت سبز تر از سبزه زار می نویسم بی قرارم بی قرار

تو ندانستی چه می خواهم زتو من نگفتم ! که بمان ! یا که برو ! من فقط می خواستم شمعی شوم تا بسوزم جان خود را نزد تو تو ولی از آتشم ترسیدی و رفتی و گفتی : برو ! نه من ،نه تو ...

ای شب ، به پاس صحبت دیرین ، خدای را با او بگو حکایت شب زنده داریم با او بگو چه می کشم از درد اشتیاق شاید وفا کند ، بشتابد به یاریم

:gol: گاهی اوقات قطره های اشک می بارند بر زمین باورم و گیاهان امیدم آفت می زنند فکر می کنم چه فایده داشت اینهمه وجین کردن دل؟ چه فایده داشت آبیاری احساس و ریشه دواندن به اعماق وجود؟ تا به کِی آوندهایم تهی ز حقیقت؟ تا به کِی سبزی برگهایم وابسته به نور؟ نمی دانم کِی کلروفیل به واژه نامه...

:heart:مرسی از عکس قشنگی که واسم فرستاده بودی .:heart: گذاشتمش رو دسکتاپم .:D

اینو مریم جون برام نوشته . خوبه توهم بدونی: گل اگر خار نداشت ، دل اگر بی غم بود ، اگر از بهر پرستو قفسی تنگ نبود...زندگی،عشق،اسارت،قهر ،آشتی، همه بی معنا بود .

متوجه نشدم باییییییییییییییییییییییی یی یعنی چی ؟ اگه نسازی مثل آواتارت میشی . من که می خوام سبزش بسازم.

چاره چیه ؟ یا باید بسازیمش یا داخلش بسوزیم

و علیکم السلام و رحمت اله

مرسی عزیزم.:gol::gol::smile::gol::gol: مثل ساحل آرام باش تا دیگران مثل دریا بی قرارت باشند .

منظورت اشریشیاکلیه ؟

خدا را شکر خوبم .

زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست شاید این خنده که امروز دریغش کردی آخرین فرصت همراهی ماست !

حق با تو بود ! زنده به گوری است سهم ما از زندگی بریدن و دوری است سهم ما