تمام زندگیم صرف شعر گفتن شد و با خواندن شعر وجودم آتش میگیرد...
میدانی از کی اینجور شدم
از وقتی که فهمیدم تو به شعر علاقه داری..
حال که عاشق من نیستی حداقل عاشق شعرهایم شو..
دقت کردین یک وقت هایی ما آدم ها با هم دعوا میکنیم نه برای کشف حقیقت.... بلکه برای پنهان کردن حقیقت...
عجب دنیای داغونی شده...
فقط میتونم بگم متاسفم واسه خودم و واسه شما و واسه همه... متاسفم