(امیدوارم درست فهمیده باشم)
اینکه میگی اسباب رسیدن به خدا به طور کامل به ما داده نشده یعنی نقصی تو ماست برای رسیدت به خدا، منظورت از اون نقص چیه؟یعنی کدوم توانایی باید تو ما میبود که نیست؟
و اینکه میگی موانعی تو راه ما گذاشته.....
فرض که هیچ مانعی برای رسیدن به خدا نبود.....
این یعنی همه بی هیچ...
رفیق من از چیزی میگم که دیدم نه از دردی که اکثرشون میکشن......
وقتی گفته میشه اونهایی که مشکل دارن دیگه نقطه ی بی احترامیش رو نمی بینم که نیاز به دفاع داشته باشه.....
اونایی که مشکل دارن.....ربطی به همشون نداره که بخوام بهشون تهمت بزنم......
درود
یه داستان مستند
منبع: اینجانب
قرار بوده بزرگترین گناهه زندگیمو انجام بدم، قبل ها هم براش تلاش کرده بودم و نشد، دفعه ی آخر تمام جنبه هاش رو سنجیده بودم و امکان نداشت که موضوع منتفی بشه....
ولی باز تو آخرین لحظه یه عامل بسیار خنده دار موضوع رو از بیخ پودر کرد و من به لطف خدا خطای 100% رو...
آجی گل همین که ناراحتی بخاطر این رفتار خودش تشون دهندهی یه خصلت بزرگ توست....
یعنی واقع بین بودن، منطقی بودن، انتقاد پزیر بودن...
این خصلتا کمه......
ولی تا اونجا که بتونم بهت کمک می کنم که تنها خصلت بدت رو از خودت دور کنی......
لایق میدونی؟.....
اون برتری هایی که ماها بهش میگیم برتری در برابر برتری که ما نسبت به اونها داریم هیچه و اینکه چرا ما از اونها میترسیم دلیلش تو ضعف ایمان ماست....
و هستن انسان هایی که به هیچ عنوان از اجنه نمی ترسن پس دلیل ترس ما تو خودمونه.....