نتایح جستجو

غروب شد ودوباره باز هوای تو زد به سرم من موندمو خیال تو با این دل دربه درم غروب شد وباز این دلم به فکرته به یادته نگاه بی قرار من تو حثرت نگاهته خسته شدم از این همه تنهای نبودنت مونتظرتو بودن و هیچ وقت ندیدنت خسته شدم ازاین همه آوارگی دربه دری...

غروب شد ودوباره باز هوای تو زد به سرم من موندمو خیال تو با این دل دربه درم غروب شد وباز این دلم به فکرته به یادته نگاه بی قرار من تو حثرت نگاهته خسته شدم از این سهیل kar gadan&Wolf همه تنهای نبودنت مونتظرتو بودن و هیچ وقت ندیدنت خسته شدم ازاین همه...

ما نمی تونیم به دلمون یاد بدیم که نشکنه، اما می تونیم بهش یاد بدیم که لبه های تیزش دست اونی رو که دلمون رو شکسته، نبره! هر وقت دل کسی رو شکستی یه میخ به دیوار بکوب اگه دلش رو بدست آوردی میخ رو از دیوار بردار اما چه فایده جای میخ رو دیوار مونده! يكي دسته گل براش دل خوشيه يكي عادتش...

ما نمی تونیم به دلمون یاد بدیم که نشکنه، اما می تونیم بهش یاد بدیم که لبه های تیزش دست اونی رو که دلمون رو شکسته، نبره! هر وقت دل کسی رو شکستی یه میخ به دیوار بکوب اگه دلش رو بدست آوردی میخ رو از دیوار بردار اما چه فایده جای میخ رو دیوار مونده! يكي دسته گل براش دل خوشيه يكي عادتش...

به شيشه گفتم دوستت دارم ، شيشه شکست .. به گل گفتم دوستت دارم ، گل پژمرد .. به دريا گفتم دوستت دارم ، دريا خشکيد ... حالا به تو ميگم دوستت دارم (هواي خودتو داشته باش(!!!! ما نمی تونیم به دلمون یاد بدیم که نشکنه، اما می تونیم بهش یاد بدیم که لبه های تیزش دست اونی رو که دلمون رو شکسته،...

به شيشه گفتم دوستت دارم ، شيشه شکست .. به گل گفتم دوستت دارم ، گل پژمرد .. به دريا گفتم دوستت دارم ، دريا خشکيد ... حالا به تو ميگم دوستت دارم (هواي خودتو داشته باش(!!!! ما نمی تونیم به دلمون یاد بدیم که نشکنه، اما می تونیم بهش یاد بدیم که لبه های تیزش دست اونی رو که دلمون رو شکسته،...

بر سنگ قبر من بنويسيد خسته بود اهل زمين نبود نمازش شكسته بود برسنگ قبر من بنويسيد شيشه بود تنها از اين نظر كه سراپا شكسته بود بر سنگ قبر من بنويسيد پاك بود چشمان او كه دائماً از اشك شسته بود بر سنگ قبر من بنويسيد اين درخت عمري براي هر تيشه و تبر دسته بود بر سنگ قبر من بنويسيد كل عمر پشت دري...

دلم گرفته آسمون نمیتونم گریه کنم شکنجه میشم از خودم نمیتونم گریه کنم اینگاری کوه غصه ها رو سینه ای من اومده اخ داره باورم میشه خنده من نیومده دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم تو روزگاره بی کسی یه عمریه که دربه درم حتی صدای نفسم میگه که توی قفصم من واسه آتیش زدن که کوله باره شب بسم دلم گرفته...

بر سنگ قبر من بنويسيد خسته بود اهل زمين نبود نمازش شكسته بود برسنگ قبر من بنويسيد شيشه بود تنها از اين نظر كه سراپا شكسته بود بر سنگ قبر من بنويسيد پاك بود چشمان او كه دائماً از اشك شسته بود بر سنگ قبر من بنويسيد اين درخت عمري براي هر تيشه و تبر دسته بود بر سنگ قبر من بنويسيد كل عمر پشت دري...

می دونم می خوای بری منو تنها بذاری می دونم چشات می گن دیگه طاقت نداری می دونم خسته شدی مرغ پر بسته شدی دیگه تو بال و پری واسه پرواز نداری می دونم دست تو نیست رفتن و پر زدنت آخه اگه با تو بود من بودم همسفرت می دونی رفتن تو توی تقدیر منه گریه های بی صدا سهم فردای منه می دونی مال منه همه ی...

دلم گرفته آسمون نمیتونم گریه کنم شکنجه میشم از خودم نمیتونم گریه کنم اینگاری کوه غصه ها رو سینه ای من اومده اخ داره باورم میشه خنده من نیومده دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم تو روزگاره بی کسی یه عمریه که دربه درم حتی صدای نفسم میگه که توی قفصم من واسه آتیش زدن که کوله باره شب بسم دلم گرفته...

تقدیرم اینه که تنها بمونم تو قفص همیشه بمونم تنها و بی کس

سلام عشقم خوبی ؟؟؟ کجای؟؟؟

هستم حی دیس کانکت میشم

فدات بشم خشکله من قابله تورو نداشت عجیجم

شب را دوست دارم بخاطر تاريکی.... تاريکی را دوست دارم بخاطر تنهايی... تنهايی را دوست دارم بخاطر فکر کردن ... فکر کردن را دوست دارم بخاطر تو... تو را دوست دارم بخاطر چشمانت... چشمانت را دوست دارم بخاطر قطرات اشکی که ميدانم بر سر مزارم خواهی ريخت

شب را دوست دارم بخاطر تاريکی.... تاريکی را دوست دارم بخاطر تنهايی... تنهايی را دوست دارم بخاطر فکر کردن ... فکر کردن را دوست دارم بخاطر تو... تو را دوست دارم بخاطر چشمانت... چشمانت را دوست دارم بخاطر قطرات اشکی که ميدانم بر سر مزارم خواهی ريخت

شب را دوست دارم بخاطر تاريکی.... تاريکی را دوست دارم بخاطر تنهايی... تنهايی را دوست دارم بخاطر فکر کردن ... فکر کردن را دوست دارم بخاطر تو... تو را دوست دارم بخاطر چشمانت... چشمانت را دوست دارم بخاطر قطرات اشکی که ميدانم بر سر مزارم خواهی ريخت

تک دختری که چشم تو را دوست داشت مرد در آبی نگاه تو معنا نداشت مرد در انتظار پنجره ها را شکسته بود از اين همه دروغ و ريا شکسته بود در يک غروب سرد زمستان به خواب رفت از لحظه ها جدا شد تا آفتاب رفت باور نمی کنم که به اين سادگی گذشت از کوچه های خالی مردانگی گذشت ديدی تمام قصه های ما اشتباه...

آن زمان که خورشيد قلب من برای هميشه غروب کرد آن زمان که خونی که در رگهايم جاری بود برای هميشه خشکيد آن زمان که لبهايم برای هميشه بسته شد آن زمان که افکارم من را تنها در ميان آسمان رها کردند آن زمان که تنها جسمم از ميان رفت روحم به پرواز در آمد آن زمان من مرده ام