نتایح جستجو

دیر آمدی ای نگار سر مست زودت ندهیم دامن از دست معشوقه که دیر دیر بینند آخر کم از آنکه سیر بینند

تا نیک ندانی که سخن عین صواب است باید که به گفتن از دهن هم نگشایی گر راست سخن گویی و در بند بمانی به زانکه دروغت دهد از بند رهایی

در مجالی که برایم باقیست باز همراه شما مدرسه ای می سازم که در آن هموار ه اول صبح به زبانی ساده مهر تدریس کنند و بگویند خدا خالق زیبایی و سراینده ی عشق آفریننده ی ماست.

دلی دارم خریدار محبت کزو گرم است بازار محبت لباسی بافتم بر قامت دل ز پود محنت و تار محبت باباطاهر

هزار خویش که بیگانه از خدا باشد فدای یک تن بیگانه , که آشنا باشد سعدی

به گورستان گذر کردم کم و بیش بدیدم حال دولتمند و درویش نه درویشی به خاکی بی کفن ماند نه دولتمند برد از یک کفن بیش باباطاهر

مرا نه سر نه سامان آفریدند پریشانم , پریشان آفریدند پریشان خاطران رفتند در خاک مرا از خاک ایشان آفریدند باباطاهر

مکن آن نوع که آزرده شوم از خویت دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت گوشه ای گیرم و من بعد نیایم سویت نکنم بار دیگر یاد قد دلجویت وحشی بافقی

تو که نوشم نئی نیشم چرایی تو که یارم نئی پیشم چرایی تو که مرهم نئی بر داغ ریشم نمک پاش دل ریشم چرایی بابا طاهر

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید یا تن رسد به جانان یا جان ز تن بر آید

مرا میبینی و هر دم زیادت میکنی دردم تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

واعظان کین جلوه بر محراب ومنبر میکنند خود به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند ؟

در دیگران میجوییم اما بدان ای دوست زینسان نمی یابی ز من حتی نشان ای دوست به یاد ناصر عبداللهی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد ؟ دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد ؟ حافظ

نمی دانم دلم ديوونه ی کيست کجا ميگردد و در خونه ی کيست نميدانم دل سر گشته ی من اسير نرگس مستونه ی کيست بابا طاهر

فردا 14 تير و روز مادر و خدا رو شکر ما بچه ها خيالمون از بابت هديه ی این روز راحت برايه روز مادر آدم دستش بازه و همه چی ميتونه بخره از يه شاخه گل گرفته تا زيور آلات و لباس و کتاب و .... تا مياد ميرسه به لوازم خونه اما وای به روز پدر راستش و بخاين خودمون ديگه خسته شديم از بس جوراب خريديم البته...

ديدی ای دل که غم عشق دگر باره چه کرد چون بشد دلبر و با يار وفادار چه کرد

يا رب این نو گل خندان که سپردی به منش ميسپارم به تو از چشم حسود چمنش

يکی درد و يکی درمان پسندد يکی وصل و يکی هجران پسندد من درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد بيچاره دلم در غم بسيار افتاد