هرگز ان دل نبمیرد که تو جانش باشی
نیکبخت انکه تو در هر دو جهانش باشی
غم و اندیشه در ان دایره هرگز نبود
بحقیقت که تو چون نقطه میانش باشی
همه عالم نگران تا نظر بخت بلند
بر که افتد که تو یکدم نگرانش باشی
وصف ان نیست که در فهم سخندان اید
ور کسی گفت مگر هم تو زبانش باشی
چون تحمل نکند بار فراق تو کسی...