نتایح جستجو

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول صحبت نان بود و آب آنچه را در خردسالی آموخته ایم همچنان در جستجویش مانده ایم درد من تنهایی نیست درد من مرگ ملتی است که گدایی را قناعت ، بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت

“دوستت دارم” تکیه کلام تو بود من بی جهت به آن تکیه داده بودم…!!!

قاصدک چرخی زد خانه راپیداکرد بر لب پنجره آرام نشست یک تلنگر،دو تلنگر پنجره باز نشد پشت آن پنجره در تنهایی در شب سرد زمین قاصدک یخ زدو مرد