نتایح جستجو

شما با عشق زمینیت سرگرم باش. (قابل توجهت عشق واقعی حتی عشق به انسان از اون بالا میاد نه از این پایین)

نخیر. این اشعار در اصل در مورد عشق حقیقی که عشق مطلق خداست سروده شدن. تو الان می تونی وضعیت اون پروانه و شمع رو نسبت به خودت و خدا تصور کنی؟!! عشق به انسان درجه پایین تری از اونه (البته عشق واقعی) یعنی فداکاری باطنی نه فقط ریا حتی اگه لازم شد برای نجاتش جانت رو بدی. این حرفای رو باید حس کنی تا...

قابل نداشت. طرف مقابل باید خودش متوجه عشقت بشه نه اینکه تا دیدی بری درخواست ازدواج یا مثلا دوستی بدی. بعدشم براش چه چه کنی!

مال سعدی هست، کپی رایتشو خراب نکن!

یعنی اینکه هرچی عاشق تر باشی کمتر اون زبونت مثل بل بل چه چه می کنه و قربون صدقه طرف می ری. طرف خودش باید از رفتارت متوجه بشه.

هرکی این دو بیت رو فهمید خیلی چیزا براش روشن میشه. هرکی هم خواست منظورمو براش توضیح بدم. ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز / کان سوخته را جان شد و آواز نیامد این مدعیان در طلبش بی خبرانند / کانرا که خبر شد خبری باز نیامد

اگه خواستی من جوابتو بدم

اینجوری بهتره، هم از نظر عاطفی تا حدی همو راضی می کنن هم شرایط همو درک می کنن.

آره دیگه اینجوری به تعادل میرسن!

ظاهرا شکست عشقیتون سنگین بوده.

آفرین. ولی برای آدمیزاد این حرفا بیشتر شعاره، یعنی دیگه هرکی رو دیدی انگار ندیدی؟؟! زن دومی هم نباید که حتما دفعه اولش باشه ازدواج میکنه مسلما.

خودت چندسال حاضری تنها بمونی؟؟

کلا تو این مملکت باید بسوزی و بسازی مگه اینکه بری رو دور شانس!!

که توی ایران با توجه به برخورد های اجتماعی کم (خیابون یا مثلا دانشگاه یا حداکثر محل کار) واقعا روی بخت و اقباله!

عشق اگه واقعی باشه آدم برای راضی بودن عشقش حاضره جونش رو بده(که شامل 99% دوستی های خیابانی نمیشه حداقل برای پسرها) (البته اون عشق واقعی هیچ وقت این اجازه رو نمیده)

دوستی اگه هدفش سو استفاده نباشه خیلی هم خوبه. مثل دوتا انسان. مشکل اینجاست که بعد از دوستی افکار سو استفاده میاد تو کله خیلی ها.

هر طور که راحتی. فردا هستم خواستی صحبت کنیم توی صفحه پروفایل پیام بذار یا پیام خصوصی.

چی شده؟!

شروع کن حسش میاد!

الان هستم. بفرمایید دوست عزیزم.