غزل دستان خود را سوی ذاتی فرد می گیرد
خدا دست کسی را که دعایم کرد می گیرد
برایم سخت سنگین است هضم اینکه آیینه
خیالش از نگاه سنگ ها هم درد می گیرد
غروب آسمان حزن آور و غمناک، تلخ تلخ
ولی بدتر زمانی که دل یک مرد می گیرد
همیشه زجر دشمن شادی آور نیست گاهی هم
دل یک گربه با مرگ سگی ولگرد می گیرد
چرا...