نتایح جستجو

خوشا هر باغ را بارانی از سبز خوشا هر دشت را دامانی از سبز برای هر دریچه سهمی از نور لب هر پنجره گلدانی از سبز

بمان بهار بمان نگذار پاييز بيايد و خواب شب سنگين تر شود آنوقت ، ديگر روز ، دير ميايد و زود مي رود [IMG]

که دوست بداریم یاران باید که چون خزر بخروشیم فریادهای ما اگر چه رسا نیست باید یکی شود باید تپیدن هر قلب اینک سرود باید سرخی هر خون اینک پرچم باید سرخی هر خون اینک پرچم باید که قلب ما سرود ما و پرچم ما باشد باید در هر سپیدی البرز نزدیک تر شویم باید یکی شویم اینان هراسشان ز...

ای کاش هزار تیغ برهنه بر اندوه تو می نشست تا بتوانم بشارت روشنی فردا را بر فراز پلک هایت نگاه کنم اینک صدای آن یار بی دریغ گل می کند در سبزترین سکوت و گلهای هرزه را در بارش مداوم خویش درو می کند جنگل در اندیشه های سبز تو جاری ست

تن تو کوه دماوند است با غرورش تا عرش دشنه ی دژخیمان نتواند هرگز ماری افتد از پشت تن تو دنیای از چشم است تن تو جنگل بیداری هاست هم چنان پابرجا که قیامت ندارد قدرت خواب را خاک کند در چشمت تن تو آن حرف نایاب است کز زبان یعقوب پسر جنگل عیاری ها در مصاف نان و تیغه ی شمشیر میان سبز...

ای کاش هزار تیغ برهنه بر اندوه تو می نشست تا بتوانم بشارت روشنی فردا را بر فراز پلک هایت نگاه کنم اینک صدای آن یار بی دریغ گل می کند در سبزترین سکوت و گلهای هرزه را در بارش مداوم خویش درو می کند جنگل در اندیشه های سبز تو جاری ست

ای کاش هزار تیغ برهنه بر اندوه تو می نشست تا بتوانم بشارت روشنی فردا را بر فراز پلک هایت نگاه کنم اینک صدای آن یار بی دریغ گل می کند در سبزترین سکوت و گلهای هرزه را در بارش مداوم خویش درو می کند جنگل در اندیشه های سبز تو جاری ست [IMG]

ای کاش هزار تیغ برهنه بر اندوه تو می نشست تا بتوانم بشارت روشنی فردا را بر فراز پلک هایت نگاه کنم اینک صدای آن یار بی دریغ گل می کند در سبزترین سکوت و گلهای هرزه را در بارش مداوم خویش درو می کند جنگل در اندیشه های سبز تو جاری ست [IMG]

که فکر کنی سرد است و من در تهاجم کولاک یک جا تمام هیمه های جهان را انبار کرده ام در پشت خانه ام و در تفکر یک باغ آتشم به تنهایی من هیمه ام برادر خوبم بشکن مرا برای اجاق سرد اتاقت آتشم بزن من هیمه ام برادر خوبم [IMG]

تا بهار له شده به زیر گام ها راه نیست این خجسته است رهروان میان خود بهار بارور بنا کنند این بشارت شریف ماست سبز می شویم بر دخیل حسرت کسان بر در و سلاح و راه سبز می شویم در سپیده وعده گاه اجتماع دست ها [IMG]

تا بهار له شده به زیر گام ها راه نیست این خجسته است رهروان میان خود بهار بارور بنا کنند این بشارت شریف ماست سبز می شویم بر دخیل حسرت کسان بر در و سلاح و راه سبز می شویم در سپیده وعده گاه اجتماع دست ها

سلام عزيزم از برکات دولت ما هم ديگه کم تحمل شديم ،فشار کاري بد جور از پا مارو انداخته ولي مرغ زيرک چون به دام افتد تحمل بايدش

وقتی فرار رسم در دایره کرد در دایره رسم رسم برگشتن و گشتن تا شکل فرار گم در رسم شود [IMG]

ای سالک ،یکی یکی ،قدم به قدم.راهی نیست.راه با پیمودن پدید می آید.با پیمودن است که راه را می سازی،و اگر واپس بنگری،هر آنچه می بینی ،فقط رد گامهاییست که روزی پاهایت دوباره آنها را می پیماید. [IMG]

از خدا میخواهم آنچه را که شایسته توست به تو هدیه بدهد، نه آنچه را که آرزو داری، زیرا گاهی آرزوهای تو کوچک است و شایستگی تو بسیار! [IMG]

از خدا میخواهم آنچه را که شایسته توست به تو هدیه بدهد، نه آنچه را که آرزو داری، زیرا گاهی آرزوهای تو کوچک است و شایستگی تو بسیار!

اندوه خداوند در این است که می گوید: هنگامی که بنده ام در لحظات سخت زندگی مرا نجوا میکند چنان به او می نگرم که گویی عالم به کنار او تنها بنده ی من است و چه بد که او چنان مرا می خواند که انگار تمام عالم خدای اویند الا من......

ارغوان این چه رازی است که هر بار بهار با عزای دل ما می آید؟ که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است؟ وین چنین بر جگر سوختگان داغ بر داغ می‌افزاید ارغوان پنجه خونین زمین دامن صبح بگیر وز سواران خرامنده خورشید بپرس کی برین دره غم می‌گذرند؟ ارغوان خوشه خون بامدادان که کبوترها برلب پنجره باز سحر...

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من آسمان تو چه رنگ است امروز؟ آفتابی است هوا؟ یا گرفته است هنوز؟ من درین گوشه که از دنیا بیرون است، آسمانی به سرم نیست، از بهاران خبرم نیست، آنچه می بینم دیوار است آه، این سخت سیاه آن چنان نزدیک است که چو بر می کشم از سینه نفس نفسم را بر می گرداند ره چنان بسته که...

آن شب کدام پیر خشت از خم کهن برداشت در آن شراب کهنه چه رازی نهفته بود ؟ انگور آن ز تک خاک چه رندی شکفته بود سرمست سوی قبله خود می شتافتم وقتی نماز نهادم ایمان گمشده ام را در خویش یافتم جوشید عشق در خم قلبم رویید بوسه روی لبانم اندیشه های خشک پریشم غرق شکوفه شد دیدم که...