نتایح جستجو

گاهی نباید ناز کشید… نباید آه کشید… نباید انتظار کشید… نباید درد کشید… نباید فریاد کشید… تنها باید دست کشید و رفت…

خدایا… به تو می سپارمش… اما یه خواهشی ازت دارم… یه روزی… یه جایی… بغل یه غریبه… مست مست”بدجوری یاد من بندازش”

روزا بغض … و شبا… هق هق…. تماشایی شده حالم……….

ﯾﻌــــﻨﯽ ﻣﯽ ﺭﺳد ﺭﻭﺯﯼ ﮐـــﻪ ﺭﻭﯼِ ﻫﻤـﯿﻦ ﺻﻔـﺤـﻪ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ: ” ﺁﻣـــﺪ …. ﮐـــﻪ ﺑﻤــــﺂﻧﺪ …”

بازگشته ام با کوله باری از شعر های ناگفته…. تنها اینجا مکان امن عاشقانه های من است ….

این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش ! همین بس که : نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است ،با تیغِ کُند.

برای تو، مردن بهانه نمی خواهد، وقت نبودنت خود مرگیست برای خودش . .

حالا که رفتهــ ای، ساعتهــــا به این می اندیشم که چرا زنــــده ام هنـــوز؟ مگـه نگفتـــه بــودم بی تــــو میمیرم؟ خدا یادش رفته استــــــ مرا بکشــــد، یا تــــــو قرار استــــــ برگردی؟!

این روزا خیلی تنهام، خیلی داغونم هست کسی که مثل من دلش نه برای کسی، نه برای عشقی، نه برای جایی… نه برای چیزی! بلکه دلش برای خودش تنگ شده… برای خود خودش!؟

دلتنگی پیچیده نیست…….. یک دل….. یک آسمان………. یک بغض…. و آرزوهای ترک خورده……..به همین سادگی….

لبخندی تلخ میزنم… تمام لذت های دنیا خلاصه شده اند… در یک کافه… در یک نخ سیگار… و انتظاری بی پایان.!!

ﻣـﯽ ﮔــﻮﯾـﻨــﺪ ﻧـﺎ ﺍﻣــﯿـﺪی ﺍﺯ ﺩﺭﮔــﺎه ﺧــﺪﺍﻭﻧــﺪ ﮐـُﻔـــــﺮ ﺍﺳــت . . . ﻣــــَن ﮐـــﺎﻓــــﺮ ﻧـﯿـﺴـﺘــم . . . تو … برمی گردی !!!

توکه رفتی خدا همرات ، ولی تنها شدی ! برگرد ! سراغ اون که شبهاشو ، فقط با یاد تو سر کرد اونی که ظاهرا انگار، زیادی از سرش بودی ولی تنها اجابت از، دعای هر شبش بودی واسه تو مثل من شاید، توی دنیا فراوونه ولی هیشکی شبیه من، مگه قدرت رو میدونه ؟ دیگه حرفی نزن با من، نذار بدتر بشه حالم دارم میمیرم و از...

آموختم خواستن توانستن نیست گاهی خواستن داغیست که تا ابد بر دل می ماند.

بیچاره دلم با دیدنت باز هم لرزید نمیدانست تو همان بی وفای دیروزی بیچاره دل است عقل ندارد

چندیست در نبودنت به ساعت شنی می نگرم,یک صحرا گذشته است!

هیچ کَس با من نیست مانده‌ام تا به چه اندیشه کنم! مانده‌ام در قفسِ تنهایی. در قفس می‌خوانم چه غریبانهِ شبی است، شبِ تنهاییِ من…! سهراب سپهری

چقدر سخت است تو نباشی و پاییز باشد چقدر تنها بودن اینجا سخت است این را گنجشک های شاخه نشین هم می دانند می دانند که تا آمدن بهار چقدر شب های اینجا دیر صبح می شود و باز من نمی دانم این شب ها را چگونه باید سر کنم من به انداز تمام روزهای نداشتنت دلتنگم و کوچه آن قدر ساکت است که گمان می کنم همه از...

تنها نشسته‌ای چای می‌نوشی و بغض می کنی هیچ‌ کس تو را به یاد نمی‌آورد! این همه آدم،روی کهکشان به این بزرگی و تو …حتی آرزوی یکی نبودی

تمام زندگی ام را از حصار آغوشت جمع می کنم و خودم را به کوچه علی چپ تنهایی می زنم.. معشوق که تو باشی ارزش خداحافظی هم نداری..، چه برسد به طعم بوسه هایی که فقط خستگی هایش را مزه می کردم..