خدایا...
وقتی تو از جنس بی نهایتی، پس من چگونه محدود شوم در خود و دنیای خود؟!
.
من با تو معنا میابم و تو امید میبخشی به ناامیدی های این روزهایم؛
و من چنان در این دریای بیکرانِ رحمتت غرق میشوم که تمامِ ناممکن ها برایم ممکن میشوند ...
و تمام قفلــها کلیــد ...
و تمام آشوبــها،آرامش ...
.
خدایا...