باز باران با ترانه
میخورد بربام خانه.
خانه ام کو؟؟
خانه ات کو؟؟
آن دل دیوانه ات کو؟؟
روزهای کودکی کو؟؟
فصل خوب سادگی کو؟؟
یادت آید روز باران
گردش یک روز دیرین!
پس چی شد
کجا رفت خاطرات خوب و شیرین؟؟
در دل آن کوی بن بست،
در دل تو آرزو هست؟؟
کودک خوشحال دیروز،
غرق در غم های دیروز...
یاد باران رفته...