کم به دست آوردمت، افزون ولی انگاشتم
بیش از این ها از دعای خود توقع داشتم
بید مجنون کاشتم، فکر تو بودم ، خشک شد
زرد می شد مطمئنا کاج اگر می کاشتم
آن که زد با تیع مکرش گردنم را ، خود شمرد
چند گامی سوی تو بی سر قدم برداشتم
ای شکاف سقف بر روی سرم ویران شده
کاش از اول تورا کوچک نمی پنداشتم