روزهاست که نمی فهمم..
لبخند های از ته دل رهگذران معبر عشق را..
و پیچش عطر یاس در کوچه پس کوچه های آشنایی را..
و نیز عمق معنای عشق و آفتاب را...
روزهاست..
که انگار رنگ باخته است بالهای پروانه گان ..
انگار بهار نیز مهربانی بهمن و اسفند را فراموش کرده است..
که اینگونه مستانه فخر می فروشد...
اما...