نتایح جستجو

خب چی بگم...صبر کن الان اسم کتابو میگم..!

سلام اقا مهدی...صبحت بخیر... ما ک روزگار میگذرونیم...شما خوبی؟!

:w30:

مبارک باشه خانمی...دیگه توام:) اره دیروز باشگاه مشکل داشت!

من به بی سامانی باد را می مانم من به سرگردانی ابر را می مانم من به آراستگی خندیدم من ژولیده به آراستگی خندیدم سنگ طفلی اما خواب نوشین کبوترها را در لانه می آشفت. حمید مصدق

سلاااااااااااااااااااااااام خانم گل من چطوووووووووووووره؟:gol::gol::gol: خوبی خوشی سلامتی؟:gol::gol::gol: فریبا جونم شارژ ندارم...:sweatdrop: :w30:

ممنونم خوبم ....این حرف چیه من همیشه به یاد دوستانم هستم موفق باشید

سلام خوبی...خوشی ...سلامتی؟

سلام بهنام جان...مرسی عزیز

باشه ...توهم که دردسرای منو داری؟!....خداحافظ

مگه تموم کردی؟؟ اره هستم...تو معرفی کن..چه کتابایی بیشتر میخونی؟

نه دریا نرفتم نشد... عکس از خزر خ.دمونه!...ولی من نگرفتم! تو گاهی اینطور نمیشی؟..بگذریم! تو خوش میگذره واسه تابستون برنامه نداری؟

سلام علیکم...خووووووووبی؟

بعدها مرگ من روزي فرا خواهد رسيد : در بهاري روشن از امواج نور در زمستاني غبارآلود و دور يا خزاني خالي از فرياد و شور مرگ من روزي فرا خواهد رسيد: روزي از اين تلخ و شيرين روزها روز پوچي همچو روزان دگر سايه ي زامروزها، ديروزها ديدگانم همچو دالانهاي تار گونه هايم همچو مرمرهاي سرد...

زندگی آه اي زندگي منم که هنوز با همه پوچي از تو لبريزم نه به فکرم که رشته پاره کنم نه بر آنم که از تو بگريزم همه ذرات جسم خاکي من از تو، اي شعر گرم، در سوزند آسمانهاي صاف را مانند که لبالب ز بادهء روزند با هزاران جوانه مي خواند بوتهء نسترن سرود ترا هر نسيمي که مي وزد در باغ مي...

سلام بهنام ...ممنون بد نیستم تو خوبی؟...سلامتی انشاالله؟

سالهاست که غمین و دردمندم سالهاست که تمام فصلهای زندگیم زمستان است زمستانی سردو سنگین و من منتظر منتظر واژه ی سبزی که مهربان باشد منتظر کلماتی که عطرشان زندگیم بخشد منتظر ارامشی چون اسمان ابی و صاف و پنجره ای رو به باغی که درختانش با قهر نکرده باشند باغی سبزو درختانی پر از شکوفه نه باغ بی برگی...

پویندگان آنان به مرگ وام ندارند آنان که زندگی را لاجرعه سر کشیدند آنان که ترس را تا پشت مرزهای زمان راندند آنان به مرگ وام ندارند آنان فراز بام تهور افراشتند نام آنان تا آخرین گلوله جنگیدند آنان با آخرین گلوله خود مردند آری به مرگ وام ندارند آنان عشاق عصر ما پویندگان راه بلا راه بی امید...

پویندگان آنان به مرگ وام ندارند آنان که زندگی را لاجرعه سر کشیدند آنان که ترس را تا پشت مرزهای زمان راندند آنان به مرگ وام ندارند آنان فراز بام تهور افراشتند نام آنان تا آخرین گلوله جنگیدند آنان با آخرین گلوله خود مردند آری به مرگ وام ندارند آنان عشاق عصر ما پویندگان راه بلا راه بی امید...

[IMG]