پسر گلم، ماهان جان , ۴۰ روز از آسمانی شدنت گذشت و من هرروز با کابوس اینکه شاید اینها همه ش یه خواب باشه بیدار میشم....
زود بود واسه رفتنت کوچولوی ۲ ساله ی من ....
جات همیشه تو قلب باباست تا وقتی نفس تو سینه هامه....
هیچوقت خنده هات ، بابا گفتنت فراموش نمیکنم جگر گوشه ی بابا .....
شاید ،...