نتایح جستجو

جای خالی تو در شعرهایم ... با هیچ چیزی پر نشد ... فقط دلتنگیم ... حسرتم ... خون دل خوردنم ... نومیدی ام ... را دو چندان کرد ... من ماندم و با تنهایی ... غربت غریبانه ام ...

امروز هم گذشت یه روز دیگه از روزهای بی تو بودن هنوز از این روزهای وحشتناک باقی مونده … تنهای تنها میون این همه آدم سخته

تو را نمی بخشم.. تو را نمی بخشم نه بخاطر اشکهایی که برایت می ریزم. نمی بخشم نه بخاطر روزها و شبهایی که از تنهایی لرزیدم و فرو افتادم. نمی بخشم ات نه بخاطر دلی که روزهاست از دلتنگی جان می دهد. نمی بخشم ات نه بخاطر اینکه رهایم کردی و رفتی.

مهربانم دیگر نگران تنهایی من نباش این روزها دل خوش به محبت غریبه ای هستم و فانوسی که گهگاه تو برایم روشن می کنی بیاندیش به بادبادک های بر باد رفته و کوکانی که پشت چراغ های قرمز به جای بادبادک معصومیتشان را به باد می دهند

اولین روز بارانی را به خاطر داری؟ غافلگیر شدیم چتر نداشتیم خندیدیم دویدیم و به شالاپ شلوپ‌های گل آلود عشق ورزیدیم. دومین روز بارانی چطور؟ پیش‌بینی‌اش را کرده بودی چتر آورده بودی من غافلگیر شدم سعی می‌کردی من خیس نشوم و شانه سمت چپ تو کاملاً خیس بود

هنوز هم عاشقانه‌هایم را عاشقانه برای تو می‌نویسم.. هنوز هم در ازدحام این همه بی تو بودن از با تو بودن حرف می‌زنم.. هنوز هم باور دارم عشق ما جاودانه است..

دوستت دارم را من دلاویزترین شعر جهان یافته ام دامنی پر کن از این گل تا دهی هدیه به خلق تا بری خانه دشمن که نشانی بر دوست راز خوشبختی هر کس به پراکندن اوست

منوتو میدانیم که پی هرتقدیر حکمتی می آید…منوفرسایش دل ماوتقدیرزمان… چه شودآخردلتنگی ها کاش میشدباتوبودن رانوشت تاکه زیباراکشم برهرچه زشت کاش میشد روی این رنگین کمان مینوشتم تاابدبامن بمان

زندگی حق من است تو به من حق دادی که برای شب تنهایی عشق گریه کنم واژه ای رنگ کنم تو به من حق دادی که به خاک قدمت سجده کنم و برای نفس گرم و بر افروخته ات حس یک خاطره را زنده کنم زندگی عشق من است عشق من در تپش شوق غریبانهی توست یا که نه در خم ابروی فریبنده ی توست عشق من زیر سکوت لب اوازه ی توست...

از بارش مکرر باران دلگیر نشو باران می بارد تا دلت بارانی شود باران می بارد تا شادت کند نه آنکه بغضت بگیرد باران میداند راز تو را که قدم میزدی در آن کوچه های خیس باران را با نگاه غنچه ای بنگر که در آغاز شکفتن است نه با نگاه چتری که باز میشود

از بارش مکرر باران دلم گرفت از کوچه های خیس و بسته و خیابان های پر از هیچ کس که در دفترچه نگاه رهگذران بی احساس تنها، نقطه بیهوده بودن و خط بی مفهوم انتظار را حک کرده اند دلم گرفت، آه، از قیافه های قهر قلابی و عشق های دروغین دلم گرفت، بیشتر از آن روزی که غرق تکرار تو بودم آمدی، اما با سنگ نگاه...

ای آفتاب به شب مبتلا خداحافظ غریب واره دیر آشنا خداحافظ به قله ات نرسانید بخت کوتاهم بلند پایه ی بالا بلا خداحافظ تو ابتدای خوش ماجرای من بودی ای انتهای بد ماجرا خداحافظ به بسترت نرسیدند کوزه های عطش سراب تفته ی چشمه نما خداحافظ میان ماندن و رفتن درنگ می کشتم بگو سلام بگویم و یا خداحافظ قبول می...

وقتی که تو بارانی می‌شوی در آسمان چشمانت غرق می‌شوم و فراموش می‌کنم که هوا پاییزی است. برخیز تا پنجره‌ها را به روی خزان ببندیم، بیم دارم خزان خاطراتمان را غارت کند. باغچه از حجم علفهای هرز سکوت انباشته شده. از خلوت کوچه دلم می‌گیرد و هنوز در انتظار بارانی شدن چشمانت هستم. هر چند که می‌دانم...

باز شب ماند و من و این عطش خانگی ام باز هم یاد تـــــــو ماند و من و دیوانگی ام اشک در دامنم آویخت کـــــه دریا باشم مثل چشم تو پر از شوق تماشا باشم

ی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم شدم آن عاشق دیوانه که بودم !

سلام در مورد پرئژه متلب میل بزن بگو چی میخوای تا بفرستم mostafajafari67@yahoo.com

من از این لحظه های تار میترسم از این شبهای بی دلدار میترسم من از هر واژه ی تب دار میترسم از این چشمان دل بیدار میترسم من از هر آجر دیوار میترسم من از عشق بدون یار میترسم

تو را به جای همه زنانی که نشناخته‌ام دوست می‌دارم تو را به جای همه روزگارانی که نمی‌زیسته‌ام دوست می‌دارم برای خاطر عطر گسترده بیکران و برای خاطر عطر نان گرم برای خاطر برفی که آب می‌شود، برای خاطر نخستین گل برای خاطر جانوران پاکی که آدمی نمی‌رماندشان تو را برای خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم...

آه زمستان بود زمستانی که پوستینش را بر من می‌افکند و من از سرما و دلتنگی هیچ هراس نداشتم و تو نجوا می‌کردی: دست‌هایت را بیاور گیسوانم اینجاست! . . . حالا می‌نشینم و باران‌ها تازیانه می‌زنند بر بازوانم، بر رخساره‌ام ، بر اندامم… پس چه کس پناهم دهد؟ ای همچون کبوترِ مسافر در میان چشم و نگاه! چگونه...

می‌ترسم باران برتمام دنیا ببارد و تو نباشی از آن روزی که رفته‌ای من عقده‌ی باران دارم… . . .