نتایح جستجو

یعنی یه عکس سیاه و سفید و close up با زاویه 45 درجه و بدون zoom ... البته سوژه ی عکس باید قشنگ باشه که هست...

خواهش میکنم...قابل نداشت..

سلام... راستی میدونی بوس چیه؟؟؟؟ یه جریان 220 ولت متناوبه که خیلی خطرناکه....تو دنیا کلی کشته داده البته دو نوعه...1) bos خیلی هم خطر نداره فقط باعث گرم شدن مقاومت ها میشه...و البته ممکنه که خازنا هم بترکن... 2) booossss خیلی خطر ناکه..میزنه مدارو می سوزونه و فیوز مرکزی کلا خراب می شه.... البته...

جان رفت در سر می و حافظ به عشق سوخت عیسی دمی کجاست که احیای ما کند....

گفتی که حافظا دل سرگشته ات کجاست در حلقه های آن خم گیسو نهاده ایم..

به به..... چه خبره... خوبه مهندس خوبه....

چه جالب... شايد بهتر باشه شما سلام برسونيد به... چه جاي ملامت كه حتي جاي ملال نيست...

سلام...... ميگم 0021 يعني چي؟؟ همينجوري...

وه چه بي رنگ و بي نشان كه منم كي ببينند مرا چونان كه منم

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود جان عشاق سپند رخ خود می دانست و آتش چهره بدین کار برافروخته بود گر چه می گفت که زارت بکشم می دیدم که نهانش نظری با من دلسوخته بود کفر زلفش ره دین می زد و آن سنگین...

بعد از اين دست من و زلف چو زنجير نگار چند و چند از پي كام دل ديوانه روم گر ببينم خم ابروي چو محرابش باز سجده شكر كنم،از پي شكرانه روم... عشقت رسد به فرياد.....

بنماي شمس مفخر عالم رو ، ز شرق من هدهدم حضور سليمانم آرزوست...

وصف رخ چو ماهش در پرده راست نايد مطرب بزن نوايي،ساقي بده شرابي حافظ چه مي نهي دل تو در خيال خوبان كي تشنه سير گردد از لمعه سرابي.....

به تيغم گر كشد دستش نگيرم و گر تيرم زند منت پذيرم غم گيتي گر از پايم در آرد به جز ساغر كه باشد دستگيرم به فريادم رس اي پير خرابات به يك جرعه جوانم كن كه پيرم بر آي اي آفتاب صبح اميد كه در دست شب هجران اسيرم

آره!!!!

من غلام قمرم غير قمر هيچ مگو پيش من جز سخن شمع و شكر هيچ مگو سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو ور از اين بي خبري رنج مبر هيچ مگو دوش ديوانه شدم عشق مرا ديد و گفت آمدم نعره مزن جامه مدر هيچ مگو گفتم اين چيست بگو زير وزبر خواهم شد گفت مي باش چنين زير و زبر هيچ مگو گفتم اي عشق من از چيز دگر مي ترسم گفت آن...

حافظم گفت كه خاك در ميخانه مبوي گو مكن عيب كه من مشك ختن مي بويم

گفتي كه حافظ اين همه رنگ و خيال چيست نقش غلط مبين كه همان لوح ساده ايم.

اي نسيم سحرگه آرامگه يار كجاست منزل آن عاشق كش عيار كجاست شب تار است و ره وادي ايمن در پيش آتش طور كجا موعد ديدار كجاست آن كس است اهل بشارت كه اشارت داند نكته ها هست بسي محرم اسرار كجاست هر سر موي مرا با تو هزاران كار است ما كجاييم و ملامتگر بيكار كجاست باز پرسيد ز گيسوي شكن در شكنش كاين دل...

بوي گلهاي ياس براي همه يكسان است... اما لذت بردن از آن براي همه يكسان نيست!!!