وقتی که تو غربت خاک،منو تنها جا میذاری
واسه دیدن دوبارم ،نکنه یه وقت بباری
نکنه دل صبورت، از غم دلم بگیره
نکنه چشمای نازت ، واسه بیکسیم بمیره
لباس مشکی نپوشی، که دلت اسیر غم شه
نکنه شبهای غربت ، واسه تو رنگ سحر شه
عکسمم بذار تو تابوت،تا یه وقت یادم نیفتی
یاد روزی که تو قلبم ،گل عشقتو میکاشتی...