شاید آن روز که سهراب نوشت:
تا شقایق هست زندگی باید کرد....
خبری از دل پر درد گل یاس نداشت....
باید اینطور نوشت:
هر گلی هم باشی چه شقایق!چه گل پیچک ویاس!
زندگی اجباریست!
زندگی در گرو خاطره هاست!
خاطره در گرو فاصله هاست!
فاصله تلخ ترین خاطره هاست!!
باد و باران دیگرحرفی بامن نمی زنند
وگرنه حتما شعری داشتم
که نم نمک درباد بخوانم
پاییز مرا به بادفراموشی سپرده ست
وگرنه آوازی داشتم
به باد بدهم
کوچه های مهر
دیگر مرابه چشم کودک دبستانی نمی بینند
وگرنه حتما بهانه ای می یافتم
تا مثل باد
در کوچه ها بدوم...