سالهاست که بر چوبه ی دار زندگی آویزانم اما افسوس ... نه از آزادی خبریست نه از کشیدن صندلی . اسارت آنگاه سخت ترین میشود که : درمیان امتی باشی که نان از کرده ی خویش نخورند و بنده بجای پروردگار پرستش کنند و ازبرای تکه ای گوشت بی ارزش حرمت یکدیگر تباه کنند چون ..... تنها چیزی که مرا آرام بر...