چقدر سخته ...چقدر سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف یزنی ولی وقتی دیدیش هیچ چیزی نتونی بهش بگی...چقدر سخته وقتی دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که دوسش داری... چقدر سخته گل ارزوهات رو تو باغ دیگه ای ببینی وهزار بار تو خودت بشکنی و اروم زیر لب بگی:گل من باغچه ی نو مبارک...