نتایح جستجو

و تقدیر من این بوده است: آدم برفی ات باشم! بهاری تازه در راه است خواهی رفت می دانم......

تابستان نزدیکست و کوچه داغ شده است با تنهایی بهار با دلتنگی های پاییز امروز چقدر یک بغل زمستان می چسبد یک برف جانانه که بیاید و این شعر را هم روسفید کند...

بغض هایم را برای خودم نگه میدارم ... گاهی سبک نشوی سنگین تری !

گرم ترین نقطه ی نگاهت را چند سالِ کبیسه انتظار بکشم ؟ کوتاه نیا و بلند برو ! بلند بیا و ؛ کوتاه برو ... امسال ، زمستانِ چشم های تو سردتر از همیشه آمد و رفت ... و تابستان ؛ دورترین محالِ ممکنِ توست ...

جا مانده است چیزی جایی که هیچ گاه دیگر هیچ چیز جایش را پر نخواهد کرد نه موهای سیاه و نه دندانهای سفید

چقدرتلخ شده ای این روزها......... قندهایت را در دل چه کسی آب میکنی...؟

تو زمان را نیز چون من به بازی گرفتی بی تو یک روز می شود یک سال

صبر کن ! برگرد... چمدان هایمان اشتباه شده دلم را بجای خاطراتت برده ای ...

رابطه ته کشید، بی آنکه به مقصدی رسیده باشیم. دور زدن ممنوع بود تو دور زدی من جریمه شدم!

رابطه ته کشید، بی آنکه به مقصدی رسیده باشیم. دور زدن ممنوع بود تو دور زدی من جریمه شدم!

نبـــود نیافتـــم ... هیچ دستی نیافتم ......... در آن خیابان ِ بی انتهــــا تا بسپـارم رنج ِ تنهایی ام را به دستــش...

نفسهایم به شماره افتاده حالا کوچکترین صدایی در گوشم زمزمه ای آشنا دارد کلمات مبهم شدند. این واژه چیست؟! خدایا کجا هستم؟ این چاهی است تاریک یا که تیرگی شبهاست که به چشم من نا آشناست! هوای تو را دارم ...

قــَـلــبم را عــَــــصَب کـــِــــــشــــــــی کرده ام !! دیگـَر نه از ســَـــــــردی نگـــــــــاهی می لَرزَد .. و نـَه از گرمــــــــی آغوشــــــــی مــــــــی تپد ..

خورشید را در آغوش گرفته‌ای پاهایت را به بوسه‌های دریا سپرده‌ای مووهایت را به دستِ نسیم... چه خوش‌ غیرتم من! !

مــــاه را بیشــــتر از همه دوست میداشتی و حالا ماه هرشب تـــو را به یاد مـــن می آورد می خواهم فراموشت کنم اما این مــــاه با هیچ دســـتمالی پاك نمي‌شود

وقـتی کـه نیـستی پـرنـده خیـالـم بـه سـرش مـی زند کـه خـود را حلـق آویـز کـند .........از دار دلتنگی ات! بـه دادش نمـی رسـی؟ __________________

هیچوقت خوشبخت نبوده ام نه آن روزها که با گلبرگ های گل سرخ روی ناخن هایم گل می کاشتم و نه اکنون که تو هر روز برایم گل سرخ می آوری تا باور کنم مسافر کوچک کهکشان های دوری رها) و آمده ای اهلیم کنی دوست داری ادای آدم های خوشبخت را در...

من نه سکوت میکنم نه فال عشق از برم فقط به تو خیره شدم ، من از تو هم ساده ترم تو خوب میفهمی مرا وقتی پر از بهانه ام

در بوی نارنجی پیراهنت تاب می‌خورم بی‌تاب می‌شوم و دنبال دست‌هایت می‌گردم در جیب‌هایم می‌ترسم گمت کرده باشم در خیابان به پشت سر بر می‌گردم و از تنهایی خودم وحشت می‌کنم بی تو زندگی کنم یا بمیرم؟ نمی‌دانم تا کی دوستم داری هرجا که باشد باشد هرجا تمام شد اسمش را...

منتظر باش که باراني شوم تا ببارم بر کلون خانه ات تا ببوسم جاي دستان تو را روي قفل آهنين خانه ات...