نتایح جستجو

عشقم به پای فاخر تو ریزم دستم به جام مفتخرگلت بگیرم با آن همه سعی و کوشش نهایت آبشار لحظه ای گل لبت ببوسم.

ّهمآغوشی مــردمان پنداریست عاشقانه در شوق دوست میدارمت ای آزادی پایت در سلول های سرخ پر خــون بـــوســـیدنی است.

پشت این خانه حکایتی جاریست صدائی از فـردا اوج می گیرد از آمد و رفت چشمها مردمکان آزادی لبخندی می زنند گل سرخی پرتاب می شود.

قابل شما رو نداره میخوای بدم به شما

ممنون از متنی که برام فرستادی میتونم سوالی بپرسم ازتون *

جائی شنیده بودم وقتی که سکوت می ترکد شاعر لبخندی همچو گل بر روی لب هایش می نشیند و دیوارهای کبود از هجوم صدا فرو می ریزند.

فرهاد فراوان شده در دامن کوه شیرین شده کاروبار ، ازکندن کوه هرثانیه می شتابد از جانب دشت یک وصله ی ناجور دگر بر تن کوه

فرهاد فراوان شده در دامن کوه شیرین شده کاروبار ، ازکندن کوه هرثانیه می شتابد از جانب دشت یک وصله ی ناجور دگر بر تن کوه

فرهاد فراوان شده در دامن کوه شیرین شده کاروبار ، ازکندن کوه هرثانیه می شتابد از جانب دشت یک وصله ی ناجور دگر بر تن کوه

شبي به دست من از شوق سيب دادي تو نگو كه چشم و دلم را فريب دادي تو تو آشناي دل خسته ام نبودي حيف و درد را به دل اين غريب دادي تو

نشنو از نی ، نی حصیری بی نواست بشنو از دل ، دل حریم کبریاست نی بسوزد خاک و خاکستر شود دل بسوزد خانه ی دلبر شود

وفاي شمع را نازم كه بعد از سوختن ...به صد خاكستري در دامن پروانه ميريزد...نه چون انسان كه بعد از رفتن همدم... گل عشقش درون دامن بيگانه ميريزد

تو تنها باش و من تنهای تنها که دارم وقت تنهایی سخن ها نگاه عاشقم تا آسمانهاست مرا تا عرش اعلا نردبان هاست نماز خلوتم را صد قنوت است کلام شعر تنهایی سکوت است

حرفهاي ما هنوز ناتمام... تا نگاه مي کني وقت رفتن است بازهم همان حکايت هميشگي ! پيش از آنکه با خبر شوي لحظه ي عظيمت تو ناگزير مي شود ای دریغ و حسرت همیشگی ... ناگهان چقدر زود دير مي شود! قیصر امین پور

فرهاد فراوان شده در دامن کوه شیرین شده کاروبار ، ازکندن کوه هرثانیه می شتابد از جانب دشت یک وصله ی ناجور دگر بر تن کوه

فرهاد فراوان شده در دامن کوه شیرین شده کاروبار ، ازکندن کوه هرثانیه می شتابد از جانب دشت یک وصله ی ناجور دگر بر تن کوه

بخندبه لب دارم آکنده ی ازدردم سردو خاموشم بیا بی توخزان زردم تا کی کنم مدارا من دردی حزین دارم شکر گویم خدا را که یاری چنین دارم بی ت�

قابل شما رو نداشت

سلام امید وارم حال شما پذیرایی باشه

چرا باران نمي بارد چرا بلبل نمي خواند چراغوغا به دل دارم چرا خسته ز دنيايم چرا دنياي من تاريك و من سوداي غم دارم چرا دلواپ