نتایح جستجو

ازبس نیامدی غزلم پیر شد ببین رنگ سپید روز غزل هانشسته را اقا تو رابه جان غزل های منتظر منت گذارجاده ی با اشک شسته را

ازبس نیامدی غزلم پیر شد ببین رنگ سپید روز غزل هانشسته را اقا تو رابه جان غزل های منتظر منت گذارجاده ی با اشک شسته را

ازبس نیامدی غزلم پیر شد ببین رنگ سپید روز غزل هانشسته را اقا تو رابه جان غزل های منتظر منت گذارجاده ی با اشک شسته را

ازبس نیامدی غزلم پیر شد ببین رنگ سپید روز غزل هانشسته را اقا تو رابه جان غزل های منتظر منت گذارجاده ی با اشک شسته را

من گریه می ریزم به پای جاده ات تا ایئنه کاری کرده باشم مقدمت را اول ضمیرغائب مفرد کجائی؟ ای پاسخ ادینه ها ی پر معما

من گریه می ریزم به پای جاده ات تا ایئنه کاری کرده باشم مقدمت را اول ضمیرغائب مفرد کجائی؟ ای پاسخ ادینه ها ی پر معما

من گریه می ریزم به پای جاده ات تا ایئنه کاری کرده باشم مقدمت را اول ضمیرغائب مفرد کجائی؟ ای پاسخ ادینه ها ی پر معما

من گریه می ریزم به پای جاده ات تا ایئنه کاری کرده باشم مقدمت را اول ضمیرغائب مفرد کجائی؟ ای پاسخ ادینه ها ی پر معما

سلام مرسی از درخوست دوستی

بیا که خسته اند جمعه های انتظارمان بیا که جمعه هم گذشت دیر شد قرارمان تمام روزنامه های شنبه تیتر می زنند تو امدی وسبز شد ترنم بهارمان یامهدی ادرکنی

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

جمعه يعني شوق،يعني انتظار جمـعــه يعنـي طاق ابروي نـگار جــمـعه يـعنـي غـروب غصه دار جمعه يعني مهدي چشم انتظار جمـعه هــا بر ما دعا دارد حبيب در قــنــوتش ياد ما دارد حبـيــب كـاش روزي بـه دست دلـبـــــرم ســـايه پـرچم بيفــتـد بــر سرم

عصر یک جمعهء دلگیر،دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟ چرا آب به گلدان نرسیده است؟ چرا لحظه ی باران نرسیده است؟ و چرا هیچ کسی در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است،به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است.؟!بگو حافظ دلخسته ز شیراز بیاید بنویسد:که هنوزم که هنوز است،...

سیل چشم بازازفراقت جاریست...خسته ام بازبیاجمعه هاتکراریست درپی قافیه هاچه پریشان ماندم...قافیه درشعرم باحضورت جاریست به هوایت اقابغض کرده شعرم...اسمانش انگارنم نمنمک بارانیست دل من پرغصه حال شعرم خوش نیست...نفسی مانده فقط جای شکرش باقیست درفراقت اقاچشم درراهم من...گرچه این جمعه همان جمعه ی...

شرمنده حواسم نبود.خواهش میکنم

ي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟ چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابی اي آنکه در حجابت درياي نور داري من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟ برعکس چشمهايم چشمي صبور داري از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟ در خواب ديده بودم، يک شب فروغ...