مثل اون حرف دکتر شریعتی هست که میگه هرکجا مینگرم خدارا میبینم ،
همه ی اشیاء همه ی اشخاص پنجره هایی اند که به سوی او گشوده اند ...
واین حرف :
گاه قاشقی را که من پر کرده ام و برداشته ام در دهان او میبینم و گاه قاشقی را که او پر کرده و برداشته در دهان خود می یابم ...
و این یکی :
گاه سیگارم را که...