نتایح جستجو

تـــوبیشتــر از هر کس می دانی من از ارتفاع.. من از بلندی این فاصله می ترسم ! چشـــم دهان نیست که داد بکشد به داد چشـــم هـــای من برس…….!

خُدایـا شَبیہ بادکُنکـ شده ِام… اَز بغض هـایے که ِ بہ اِجبـار فُرو داده ِام اِلـــــتِماسَت میکنَم فَقط یک سـوزَטּ تکہ ِ تکہ شدَنم با خــودَم..

کــاش مَن دیگــَری بودم… مــی نشستمــ روبِـروی خـودَم ســر تــا پـــا گــوش مـی شدَم… تــا ببینَم حـَرفـــ حسابَم ” چیست “؟؟؟

خــُدایـآ … بـَراے خآمـوشے شـَبــ هـاے انتـِظآرم فـَقـَط یکـــ [ فـوتــ ] کآفیـωـتــ ! خـآموشـَم کـُטּ …! خـَωـتـﮧ ام ..

دلم فـال می خواهــد … قهــوه … تــاروت … نمی دانــم ؟! هر چه باشـــد ، هر چه نقـــش تــو را در این روزهـــــای بــیرنـــگ … پــــر رنـــگ کنــــد !!!

آدم یک جایی دست به خودکشی میزند؛ نه اینکه تیغ بردارد و رگش را بزند، نه! قید احساسش را میزند …

چه زیبا حرف میزنی ؟ تو می گویی از زاویه ی من به مسئله نگاه کن از زاویه تو … آها دیدم از زاویه ی تو چه تنگ است کنار هم نشستن دو ضلع من و تو …

دستهــ ـایم را محکمتر بگیـر من هنوز هم نمیخواهـ ـمـ تورا… به دستِ خاطرات بسپارمـ…

نقـش یـــک درخــت خشک را در زنـدگی بازی میکـنم ! نمیـدانم که بایـد چشم انتظار بهار باشم یا هیزم شکن پـیــر!

بَهــاے سَنگیـــنــے دادم تــا فَهمـــیـدم ڪـَســے را ڪـہ “قـَـصـد” مــانـدن نـَـدارد بــایـد راهــے ڪـَــرد !

دلتنگــــی پـیــچـیـــــــــده نـیـســتــــــــ . . . ! یــــکـــــــ دل . . . ! یــکـــــــ آســـــمـــــان . . . ! یــکـــ بــــــغـــــض . . . ! و آرزو هـای تـــرکـــــــ خـــــــورده . . . ! بــه هـمــیـــن ســـــــادگـــــــی

گذاشتــم به دارم بکشنــد! بــی گنــاه بـــودم اما…. حوصلـــه اثبـــاتش را نـــداشتم…!

بی پناهی یعنی زیر آوار کسی بمانی که قرار بود تکیه گاهت باشد…

خوابم نمیبرد… به هیچ چیز فکر نمیکنم… جز “او” و میدانم که خواب است… و قبل از بسته شدن چشمهایش به همه چیز فکر کرده است… جز “من”……!!!

یه حرفایی همیشه هست که از عمق نگاه پیداست از اون حرفای تلخی که مثل شعر فروغ زیباست از اون حرفا که یک عمره به گوش ما شده ممنوع از اون حرفای بی پرده شبیه شعری از شاملو از اون حرفا که میترسیم از اون حرفی که باید زد از اون درددل های خوب از اون حرفای خیلی بد نگفتی و نمیگم من حقیقت های...

[IMG]

[IMG]

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی... گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ... گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات... گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و...

خستــه ام… از صبوری خستـــه ام… از فریـــادهایی که در گلویـــم خفـه ماند… از اشــک هایی که قـاه قـاه خنـــده شد… و از حـــرف هایی که زنده به گـــور گشت در گــورستان دلم آســان نیست در پس خـــنده های مصــنوعی گریــه های دلت را ، در بی پنـــاهیت در پشت...

همیشه میترسیدم تو را از دست بدهم ، همیشه میترسیدم رهایم کنی ،مرا تنها بگذاری اما…. تو آنقدر خوبی، که به عشق و دوست داشتن وفاداری که حتی یک لحظه نیز فکر نبودنت را نمیکنم همین مرا خوشحال میکند ، همین مرا به عشق همیشه داشتنت امیدوارم میکند