کاشکی بعضی شبا می شد دو تا استکان چایی ریخت,بعضی آدمای مجازی رو از تو همین صفحه مجازی بیرون کشید و آوردشون پیش خودت و باهاشون درددل کرد, باهاشون حرف زد, رو شونه هاشون گریه کرد و بعد دوباره گذاشتشون سر جاشون که برگردن سر خونه زندگیشون....
بعضی آدما خیلی حیفن واسه دور بودن, واسه مجازی بودن
