تابحا ل نوزادی انگشتت را میان دستهای ظریفش فشرده؟
تابحال گونه ی نوزادی را بوییده ایی؟
و
درچشم هایش خیره شده ایی؟
شده نوزادی بی بهانه لبخندی بر رویت بزند؟
تابحال روزت را با لبخند نوزادی اغاز کرده ایی؟
شاید دیوانگی به نظر اید
اما می گویم
تابحال در گوش نوزدای رازها و حرف های دلت را گفته ایی؟
-------------------------------------------------------------------------
برای انان که حرفهایم برایشان مسغره به نظر می اید و رابطه ی صمیمانه ایی با نوزادان و کودکان ندارند هیچ حرفی ندارم
حرفم با ان دسته از انسانهاست که در لحظات سخت روزگارشان به دنبال بهانه ایی ساده برای ارامش و شادی می گردند
صحبتم با انسانهایی است که بیش تر به دنبال زیبایی ها می گردند و کمتر درجستجوی زشتی ها و عیوب دیگران هستند.انسانهایی که عیوب و اشتباهات انسان ها و جامعه را بهانه ایی و قضاوتی برای زشت دیدن و
بد دیدن نمی کنند
بخشی از شادی و ارامش و زیبایی در معصومیت نوزادان و کودکان است
اگر تا بحال این تابحال ها را تجربه نکردید
لطفن زودتر انجامش دهید
تا قلب شما هم از شادی و ارامش و زیبایی و پاکی سرشار شود