mani24

عشق من

دستانت ......گرمی خورشید را دارد ...

چشمانت ....پاکی اسمان را ...

بزرگی قلبت به اندازه دنیا ...

سینه های مردانه ات که مرا تکیه گاهی محکم است ...

مرا ......

چه موهبت بزرگیست که تو را دارم ...

شاهزاده ی من ...

من یاد گرفته‌ام “دوست داشتن دلیل نمی‌خواهد…”

دل می‌خواهد…!

ولی نمی‌دانم چرا
خیلی‌ها…
و حتی خیلی‌های دیگر…!

می‌گویند:
این روزها…
دوست داشتن
دلیل می‌خواهد…!!

و پشت یک سلام و لبخندی ساده…
دنبال یک سلام و لبخندی پیچیده،
دنبال گودالی از تعفن می‌گردند!

اما

من سلام می‌گویم
و لبخند می‌زنم
و قسم می‌خورم
و می‌دانم

“عشق” همین است… به همین سادگی…

زمستانی طاقت فرسا ....

صدای سوز سرما ....صدای باد پیچیده در درختان تنها ... ..

اتاقی تاریک ....نگاهی منتظر .....پنجره ای که باد را در اغوش خود میپیچاند ....

و من همه ی لحظه هایم را با پنجرها در میان گذاشتم .....

تن سردم از نبودنت ....ندیدنت .....

سکوتی جاری از صدای تپش های قلبم ....کنجی از اتاق را اغوش تو خواندم ...

به این امید که باز گردی ...شمعی از خاطراتم برپا کردم ...

شمع را روشنی بخشیدم و تمام شدنش را نظاره گر بودم ....و من از تمام شدنش درد میکشیدم ....

ایا تو می ایی ؟؟؟

ایا چشمانم را با نگاه دوباره ات برای ابدیت عشقمان روشنی میبخشی ؟؟؟

این جا همه چیز از تو میگویند ....

قلم از تو مینویسد ....

قلب از تو میتپد ...

چشمانم از تو مینگرد ...

اندیشه ام با خاطرات تو زندگی میکند ...

اغوش سردم با امید بازگشت تو تصور گرما را در خیال خود میپروراند ..

در این تنهایی و تاریکی ....به امید امدنت من زنده ام و نفس میکشم .....

عشق من ....ایا تو می ایی ؟؟

عشق من

قلبم را تا به ابد به تو هدیه میدهم ......

نگاهم را

دستانم را به تو هدیه میدهم ..

امانتی از من به تو ..باورم را به تو هدیه میدهم ....

من یک انسانم ....از جنس خاک ...از جنس اب ...از جنس باد ...از عشق هوای نفسهای پروردگارم ...

پیچک عشق را در وجودم نهفته ام ...و تو را محصور عشقم میکنم ...

مگر میشود بی تو بود ، آنگاه که تویی تنها بهانه برای بودنم!

بوی عطر تنت را مدت هاست به انتظار نشسته ام ...

با نگاهم به دنبالت میگردم ...

توئی تنها بهانه دلخوشی هایم

تنهایت نمیگذارم ....

رهایت نمیکنم ....


تو با نگاهت ..عشقت را در قلبم میپرورانی ....

دوستت دارم ....

زندگی من .....

دلم تنگ است

نغمه ای ازحدیث دلتنگیم را باز گو میکنم ..دغدغه نگاه پر از خواهشم برای بازگشت تو ...

دلم تنگ است ..

بر من ببار ...ببار از تفسیر سکوت عشقت که مرا مجنون خود کرده است ..

اینجا منم و یک عالمه خاطره ....خاطرات دستان تو ....نگاه تو ....چه بی تاب مرا صدا میکند .

بی تو چه کنم ...چه کنم با این همه خاطره که در قلب من است ..

.انتظار ...برای بازگشت تو .......مرا زبانزد خاص عاشقان کرده است ...

این فاصله هیچ گاه نتوانست یادت را از من بگیر ...یاد توئی که عشق همیشگی ام هستی ....

پر از حسزتم ....پر از حسرت داشتن حرارت اغوش تو ...

به من برگردون نگاهت را ...که سخت دلتنگم ....سخت دلتنگم ...

به من بگو چه کنم در حسرت حتی یک لحظه ترنم صدای تو ...

پر از بارانم ..پر از باران کلام عشق ..

باران نگاهم در نهان وجودم ...تو را میخواند ....دستان تو را ...

نگاه انتظار دلم برای داشتن دوباره اغوشت را بازگشتی به شهر عشق باش ....که من سخت دلتنگم ...

زندگی من ...

عشق من

در اغوشت ارام میگیرم ....همه ی دلواپسیها و دلتنگی هایم را .....

در اغوشت به باد میسپارم ....

نگاهم را به سویت روانه میکنم ......

تنم را به اغوشت وصله میزنم و تو را محو اغوشم میکنم ...

کالبد وجودم را محصور صدای زمزه ی باران چشمانم میکنم ....

سکوت درونم را به تن پوشی از جنس مهر در چشمانت تلاوت میکنم ...

عاشقانه هایم را از قلبم برروی نگاهت حک میکنم ......

تو را صدا میکنم ...

سرود عشق زندگیمان را به اوای قاصدک های عاشق یکی میکنم ...

تو را صدا میکنم ...

انتظار را تماشای کوچه های تشنه قدمهایمان به سکوت وادار میکنم ......

تو را صدا میکنم ....

پس بخوان سکوت انتظار اغوشم را .......که چه بیتاب دلم تو را صدا میکند ......

زندگی من ...

عشق من

قلبم را تا به ابد به تو هدیه میدهم ......

نگاهم را

دستانم را به تو هدیه میدهم ..

امانتی از من به تو ..باورم را به تو هدیه میدهم ....

من یک انسانم ....از جنس خاک ...از جنس اب ...از جنس باد ...از عشق هوای نفسهای پروردگارم ...

پیچک عشق را در وجودم نهفته ام ...و تو را محصور عشقم میکنم ...

مگر میشود بی تو بود ، آنگاه که تویی تنها بهانه برای بودنم!

بوی عطر تنت را مدت هاست به انتظار نشسته ام ...

با نگاهم به دنبالت میگردم ...

توئی تنها بهانه دلخوشی هایم

تنهایت نمیگذارم ....

رهایت نمیکنم ....


تو با نگاهت ..عشقت را در قلبم میپرورانی ....

دوستت دارم ....

زندگی من .....

زندگی من ..

دل به دل میگوید که دلدار کیست ...که صندوقچه ی اسرار خاطرات چیست ...

دلم غوغای عشق است و بس ..

مگر عاشقی کار دلدار نیست ؟

پس چرا تورادراین محفل رویایی زمزمه یار نیست ؟

من مملوء از هر چه احساس دلواپسی ..تو را میجویم وانتظارم را پایانی نیست ..

کجایی یار من ؟...که من از احساس تو در قلبم سرشارم و بس ...

مرا شمیم بی قراری جوشان است و بس ...

توئی تکیه گاه من ..

مرا حبس کن در اغوشت ...که تو را زندانی از ابدیت ترانه ی ارامش است ...

میخواهم ساکن شوم دنیا را

دنیای من اغوش توست ..

ساکن شوم کوچه های عشق را

که همان قلب توست ...

میخواهم بشنوم نغمه های روز های زندگی در سایه ی عشق را ...

که همان ترنم صدای توست ..

میخواهم .. عطر نفسهایت را در نوای کوچه باغ عشق ساکن نشینم ...

که همان نفس کشیدن ازبازدم نفسهای توست ..

مرا همراهی از دل باش ..مرا همراه روزهای وصال درمیعادگاهمان در اغوش یکدیگر باش ...

دوستت دارم

شاهزاده ی من ...

عشق من


در کوچه ها .....

ترنم اسمان نواخته میشود ...

باران میبارد ...

بوسه های عشق بر جای پای عاشقان نواخته میشود ...

تو مرا میبینی .....در خودت ...

دستم را میگیری ...

و مرا به اسمان دلت رهسپار میکنی ......جانم را به جانت پایپند میکنی ...

فصل نگاهمان را .....چه عاشقانه تماشا میکنیم ....

باران . ...شاهد پیمان قلبمان ...

مینوازد و ثبت میکند ..

بوسه ها را ...

نوازش ها را ..

خاطرات را در هم اغوشیمان ....

شاهزاده ی من ...

زندگی من ..

دل به دل میگوید که دلدار کیست ...که صندوقچه ی اسرار خاطرات چیست ...

دلم غوغای عشق است و بس ..

مگر عاشقی کار دلدار نیست ؟

پس چرا تورادراین محفل رویایی زمزمه یار نیست ؟

من مملوء از هر چه احساس دلواپسی ..تو را میجویم وانتظارم را پایانی نیست ..

کجایی یار من ؟...که من از احساس تو در قلبم سرشارم و بس ...

مرا شمیم بی قراری جوشان است و بس ...

توئی تکیه گاه من ..

مرا حبس کن در اغوشت ...که تو را زندانی از ابدیت ترانه ی ارامش است ...

میخواهم ساکن شوم دنیا را

دنیای من اغوش توست ..

ساکن شوم کوچه های عشق را

که همان قلب توست ...

میخواهم بشنوم نغمه های روز های زندگی در سایه ی عشق را ...

که همان ترنم صدای توست ..

میخواهم .. عطر نفسهایت را در نوای کوچه باغ عشق ساکن نشینم ...

که همان نفس کشیدن ازبازدم نفسهای توست ..

مرا همراهی از دل باش ..مرا همراه روزهای وصال درمیعادگاهمان در اغوش یکدیگر باش ...

دوستت دارم

شاهزاده ی من ...

مردم می گویند، ” آدم های خوب را پیدا کنید و بدها را رها کنید.”
اما باید اینگونه باشد، ” خوبی را در آدم ها پیدا کنید و بدی آن ها را نادیده بگیرید. ”
هیچکس کامل نیست!

تو را دوست میدارم
انچنان که
ماهی اب را
و هر انچه در این دنیا هست
دوست میدارم

باشد میروم
همان طور که
میخواهی و حرف قلبت هست

دریای خروشان عشق،چهره مهتاب را بر هم میزد و ساحل،غروب سرخ را به رنگ شعر در آورده بود

وتنها مجنون حقیقت کنار ساحل به همراه یگانه خاطر خویش،قصیده غم را زیر لبان لعلش بارها زمزمه میکرد



دلتنگ بود

خشک مثل بت

سوگند خورده بود که هیچگاه،پژمرده شدن یاس سفید را در ذهنش تجسم نکند

آشفته از حال دیار از دیدار یار

متن دلش پر از واژه های درهم بود

لبانش غنچه شده و دیگر مثل گل نمیشکفت

نثری روان در سر داشت آغشته به بوی خوش نسیم وبه عطر باران

عشق من

دستانت ......گرمی خورشید را دارد ...

چشمانت ....پاکی اسمان را ...

بزرگی قلبت به اندازه دنیا ...

سینه های مردانه ات که مرا تکیه گاهی محکم است ...

مرا ......

چه موهبت بزرگیست که تو را دارم ...

شاهزاده ی من ...

زندگی من ..

دل به دل میگوید که دلدار کیست ...که صندوقچه ی اسرار خاطرات چیست ...

دلم غوغای عشق است و بس ..

مگر عاشقی کار دلدار نیست ؟

پس چرا تورادراین محفل رویایی زمزمه یار نیست ؟

من مملوء از هر چه احساس دلواپسی ..تو را میجویم وانتظارم را پایانی نیست ..

کجایی یار من ؟...که من از احساس تو در قلبم سرشارم و بس ...

مرا شمیم بی قراری جوشان است و بس ...

توئی تکیه گاه من ..

مرا حبس کن در اغوشت ...که تو را زندانی از ابدیت ترانه ی ارامش است ...

میخواهم ساکن شوم دنیا را

دنیای من اغوش توست ..

ساکن شوم کوچه های عشق را

که همان قلب توست ...

میخواهم بشنوم نغمه های روز های زندگی در سایه ی عشق را ...

که همان ترنم صدای توست ..

میخواهم .. عطر نفسهایت را در نوای کوچه باغ عشق ساکن نشینم ...

که همان نفس کشیدن ازبازدم نفسهای توست ..

مرا همراهی از دل باش ..مرا همراه روزهای وصال درمیعادگاهمان در اغوش یکدیگر باش ...

دوستت دارم

شاهزاده ی من ...

زندگی من ..

دل به دل میگوید که دلدار کیست ...که صندوقچه ی اسرار خاطرات چیست ...

دلم غوغای عشق است و بس ..

مگر عاشقی کار دلدار نیست ؟

پس چرا تورادراین محفل رویایی زمزمه یار نیست ؟

من مملوء از هر چه احساس دلواپسی ..تو را میجویم وانتظارم را پایانی نیست ..

کجایی یار من ؟...که من از احساس تو در قلبم سرشارم و بس ...

مرا شمیم بی قراری جوشان است و بس ...

توئی تکیه گاه من ..

مرا حبس کن در اغوشت ...که تو را زندانی از ابدیت ترانه ی ارامش است ...

میخواهم ساکن شوم دنیا را

دنیای من اغوش توست ..

ساکن شوم کوچه های عشق را

که همان قلب توست ...

میخواهم بشنوم نغمه های روز های زندگی در سایه ی عشق را ...

که همان ترنم صدای توست ..

میخواهم .. عطر نفسهایت را در نوای کوچه باغ عشق ساکن نشینم ...

که همان نفس کشیدن ازبازدم نفسهای توست ..

مرا همراهی از دل باش ..مرا همراه روزهای وصال درمیعادگاهمان در اغوش یکدیگر باش ...

دوستت دارم

شاهزاده ی من ...

عشق من


در کوچه ها .....

ترنم اسمان نواخته میشود ...

باران میبارد ...

بوسه های عشق بر جای پای عاشقان نواخته میشود ...

تو مرا میبینی .....در خودت ...

دستم را میگیری ...

و مرا به اسمان دلت رهسپار میکنی ......جانم را به جانت پایپند میکنی ...

فصل نگاهمان را .....چه عاشقانه تماشا میکنیم ....

باران . ...شاهد پیمان قلبمان ...

مینوازد و ثبت میکند ..

بوسه ها را ...

نوازش ها را ..

خاطرات را در هم اغوشیمان ....

شاهزاده ی من ...

عشق من

قلبم را تا به ابد به تو هدیه میدهم ......

نگاهم را

دستانم را به تو هدیه میدهم ..

امانتی از من به تو ..باورم را به تو هدیه میدهم ....

من یک انسانم ....از جنس خاک ...از جنس اب ...از جنس باد ...از عشق هوای نفسهای پروردگارم ...

پیچک عشق را در وجودم نهفته ام ...و تو را محصور عشقم میکنم ...

مگر میشود بی تو بود ، آنگاه که تویی تنها بهانه برای بودنم!

بوی عطر تنت را مدت هاست به انتظار نشسته ام ...

با نگاهم به دنبالت میگردم ...

توئی تنها بهانه دلخوشی هایم

تنهایت نمیگذارم ....

رهایت نمیکنم ....


تو با نگاهت ..عشقت را در قلبم میپرورانی ....

دوستت دارم ....

زندگی من .....

عشق من

در اغوشت ارام میگیرم ....همه ی دلواپسیها و دلتنگی هایم را .....

در اغوشت به باد میسپارم ....

نگاهم را به سویت روانه میکنم ......

تنم را به اغوشت وصله میزنم و تو را محو اغوشم میکنم ...

کالبد وجودم را محصور صدای زمزه ی باران چشمانم میکنم ....

سکوت درونم را به تن پوشی از جنس مهر در چشمانت تلاوت میکنم ...

عاشقانه هایم را از قلبم برروی نگاهت حک میکنم ......

تو را صدا میکنم ...

سرود عشق زندگیمان را به اوای قاصدک های عاشق یکی میکنم ...

تو را صدا میکنم ...

انتظار را تماشای کوچه های تشنه قدمهایمان به سکوت وادار میکنم ......

تو را صدا میکنم ....

پس بخوان سکوت انتظار اغوشم را .......که چه بیتاب دلم تو را صدا میکند ......

زندگی من ...

دلم تنگ است

نغمه ای ازحدیث دلتنگیم را باز گو میکنم ..دغدغه نگاه پر از خواهشم برای بازگشت تو ...

دلم تنگ است ..

بر من ببار ...ببار از تفسیر سکوت عشقت که مرا مجنون خود کرده است ..

اینجا منم و یک عالمه خاطره ....خاطرات دستان تو ....نگاه تو ....چه بی تاب مرا صدا میکند .

بی تو چه کنم ...چه کنم با این همه خاطره که در قلب من است ..

.انتظار ...برای بازگشت تو .......مرا زبانزد خاص عاشقان کرده است ...

این فاصله هیچ گاه نتوانست یادت را از من بگیر ...یاد توئی که عشق همیشگی ام هستی ....

پر از حسزتم ....پر از حسرت داشتن حرارت اغوش تو ...

به من برگردون نگاهت را ...که سخت دلتنگم ....سخت دلتنگم ...

به من بگو چه کنم در حسرت حتی یک لحظه ترنم صدای تو ...

پر از بارانم ..پر از باران کلام عشق ..

باران نگاهم در نهان وجودم ...تو را میخواند ....دستان تو را ...

نگاه انتظار دلم برای داشتن دوباره اغوشت را بازگشتی به شهر عشق باش ....که من سخت دلتنگم ...

زندگی من ...

عشق من

قلبم را تا به ابد به تو هدیه میدهم ......

نگاهم را

دستانم را به تو هدیه میدهم ..

امانتی از من به تو ..باورم را به تو هدیه میدهم ....

من یک انسانم ....از جنس خاک ...از جنس اب ...از جنس باد ...از عشق هوای نفسهای پروردگارم ...

پیچک عشق را در وجودم نهفته ام ...و تو را محصور عشقم میکنم ...

مگر میشود بی تو بود ، آنگاه که تویی تنها بهانه برای بودنم!

بوی عطر تنت را مدت هاست به انتظار نشسته ام ...

با نگاهم به دنبالت میگردم ...

توئی تنها بهانه دلخوشی هایم

تنهایت نمیگذارم ....

رهایت نمیکنم ....


تو با نگاهت ..عشقت را در قلبم میپرورانی ....

دوستت دارم ....

زندگی من .....

زمستانی طاقت فرسا ....

صدای سوز سرما ....صدای باد پیچیده در درختان تنها ... ..

اتاقی تاریک ....نگاهی منتظر .....پنجره ای که باد را در اغوش خود میپیچاند ....

و من همه ی لحظه هایم را با پنجرها در میان گذاشتم .....

تن سردم از نبودنت ....ندیدنت .....

سکوتی جاری از صدای تپش های قلبم ....کنجی از اتاق را اغوش تو خواندم ...

به این امید که باز گردی ...شمعی از خاطراتم برپا کردم ...

شمع را روشنی بخشیدم و تمام شدنش را نظاره گر بودم ....و من از تمام شدنش درد میکشیدم ....

ایا تو می ایی ؟؟؟

ایا چشمانم را با نگاه دوباره ات برای ابدیت عشقمان روشنی میبخشی ؟؟؟

این جا همه چیز از تو میگویند ....

قلم از تو مینویسد ....

قلب از تو میتپد ...

چشمانم از تو مینگرد ...

اندیشه ام با خاطرات تو زندگی میکند ...

اغوش سردم با امید بازگشت تو تصور گرما را در خیال خود میپروراند ..

در این تنهایی و تاریکی ....به امید امدنت من زنده ام و نفس میکشم .....

عشق من ....ایا تو می ایی ؟؟

زمستانی طاقت فرسا ....

صدای سوز سرما ....صدای باد پیچیده در درختان تنها ... ..

اتاقی تاریک ....نگاهی منتظر .....پنجره ای که باد را در اغوش خود میپیچاند ....

و من همه ی لحظه هایم را با پنجرها در میان گذاشتم .....

تن سردم از نبودنت ....ندیدنت .....

سکوتی جاری از صدای تپش های قلبم ....کنجی از اتاق را اغوش تو خواندم ...

به این امید که باز گردی ...شمعی از خاطراتم برپا کردم ...

شمع را روشنی بخشیدم و تمام شدنش را نظاره گر بودم ....و من از تمام شدنش درد میکشیدم ....

ایا تو می ایی ؟؟؟

ایا چشمانم را با نگاه دوباره ات برای ابدیت عشقمان روشنی میبخشی ؟؟؟

این جا همه چیز از تو میگویند ....

قلم از تو مینویسد ....

قلب از تو میتپد ...

چشمانم از تو مینگرد ...

اندیشه ام با خاطرات تو زندگی میکند ...

اغوش سردم با امید بازگشت تو تصور گرما را در خیال خود میپروراند ..

در این تنهایی و تاریکی ....به امید امدنت من زنده ام و نفس میکشم .....

عشق من ....ایا تو می ایی ؟؟

من یاد گرفته‌ام “دوست داشتن دلیل نمی‌خواهد…”

دل می‌خواهد…!

ولی نمی‌دانم چرا
خیلی‌ها…
و حتی خیلی‌های دیگر…!

می‌گویند:
این روزها…
دوست داشتن
دلیل می‌خواهد…!!

و پشت یک سلام و لبخندی ساده…
دنبال یک سلام و لبخندی پیچیده،
دنبال گودالی از تعفن می‌گردند!

اما

من سلام می‌گویم
و لبخند می‌زنم
و قسم می‌خورم
و می‌دانم

“عشق” همین است… به همین سادگی…

براي تــو مي نويسم ..

از عـُـمـق احـساسم

مي نويسم تا شـايد بداني

که تپش قلـبم در سينه به خاطــر توست
عاشق نگاهی پاک و بی ریا
عاشق سبزی بهار و عاشق تمام شقایق های دنیا

براي تــو مي نويسم کـه بداني

تــو بودي آن يگانه عشــقي که در لا به لاي خــرابه هاي قلـبـم لانه گزيد

و از آنهــا گلســتاني جاودانــه ساخت

براي تــو مي نويسم تا بداني

دوري ات براي مــن مثل دوري ماهــي از آب است

و دوري کبوتر از آســمان

براي تو مي نويسم اينک از عـُـمــق وجــودم . . .

با فــريادي خامــوش که در لا به لاي هــيـاهــوي عـشـقت گــُم شده است

براي تــو مي نويسم اينک تا بداني دوســتـَت دارم !

يكي هست تو قلبم كه هر شب واسه اون مي نويسم
اون خوابه
نمیخوام
بدونه
واسه اونه که قلب من اینهمه بیتابه
یه کاغذ
یه خودکار
دوباره شده همدم این دل دیونه
یه نامه
که خیسه
پر از اشک و باز کسی اون و نمیخونه
یه روز همین جا توی اتاقم
یدفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم اخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم درو که می بست
میدونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم
می ترسم
یه روزی
برسه که اونو نبینم بمیرم تنها
خدایا
کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا
سکوت
اتاقو
داره میشکنه تیک تاک ساعت رو دیوار
دوباره نمیخواد بشه باور من که دیگه نمی یاد انگار
میدونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم
يكي هست تو قلبم كه هر شب واسه اون مي نويسم
اون خوابه
نمیخوام
بدونه
واسه اونه که قلب من اینهمه بیتابه
یه کاغذ
یه خودکار
دوباره شده همدم این دل دیونه
یه نامه
که خیسه
پر از اشک و باز کسی اون و نمیخونه