سلامی به گرمی پرتو های آفتاب... به زلالی دریاچه آب های نقره ای... به شکوه قصر درختان قوش و توس... و به لطافت گل سرخی که متیو همیشه دوست می داشت...

نوشتم ، آنه تکرار غریبانه روز هایت چگونه گذشت ،

، نه شوخی کردم ، این عکسو برات گذاشتم
حس آرامش با خودش داره :redface: