ازآجیل سفره عید
چند پسته لال مانده است
آنها که لب گشودند؛خورده شدند
آنها که لال مانده اند ؛می شکنند
دندانساز راست می گفت:
پسته لال ؛سکوتش دندان شکن است
یاد من باشد فردا حتما
دورکعت راز بگویم با او
وبخواهم از او که مرا دریابد
ودل ازهرچه سیاهی است بشویم فردا
یاد من باشد فردا حتما
صبح بر نور سلامی بکنم
سیصد وشصت وچهار غفلت را
من فراموش کنم سینه خالی کنم از
کینه این مردم خوب
وسلامی بدهم بر خورشید
یاد من باشد فردا دم صبح....