با لگد؟نه.
دوستم حالش خوبه..نه من نه سر پیازم نه ته پیاز.
ولی خو وقتی یه اتفاقی میفته بقیه هم خواه نا خواه متوجه میشن دیگه.
و درس میگیرن که واسه خودشون پیش نیاد.
آره موافقم..آدم باید به مرور زمان خصلت های خوب رو توو خودش پرورش بده و یه سری خصلت های بد رو بذاره کنار..اگه نکنه این کار رو کل عمرش بر فناست.
البته شاید نوشتن این تجربه توو زندگی نامه م باعث شد بعضیا که خیلی راحت با دوستای مجازی مثل رفقای دنیای واقعی رفتار میکنن،مضطرب بشن اما خب وظیفه م بود بنویسم تا چند نفر بدونن که بعضی ها گرگ هستن توو لباس گوسفند و علی رغم این که توو دنیای مجازی خوب هستن،توو دنیای واقعیش زیادی نامرد هستن.
بیخیالش.
راستی داداش چه خبر؟تو هم انگار کم پیدایی یه مدته.
