مــــن همــ ـا نــم ....
خـــوبـــ تمــــاشا کن ... !
دختـــرے کـہ براے دوبــاره داشتــنــتـ ؛ تمــامـــ شبـــ ـ را بيــدار مــی ماند ...
و با تـ ـویــے کـ نيـــستی حرف می زند ...
دختـــرے کـہ ...
دستــهايــش را در ـهـــم گــره مـی کند ..
و زانــو ميــزند لبــہِ تختــش و چشمــانش را مــی بندد ...
و تنــــهـا آرزویـــش را براے ـهـــزارميـــن بـــــار بـہ خــــــدا يـــاد آور مـــی شود ... !
خـــــــــــــــدا ـهم مثــل هميـــشهـ لبــــخند می زند ..
از ايـــن کـ « تـ ُــــــــ ـو »آرزوے هميشگی مــــــن بودے . .!