باز اين ترانه ها را عشق است،
رخش سرخ باد پا را عشق است،
عشق درگير غروب درد است،
باز هم طلوع ما را عشق است،
آي از خانه ي زخم و گريه ،
غربت بغض گشا را عشق است ،
آي از آب و هواي بي عشق
بادبان ناخدا را عشق است،
اهل بي مرزترين دريا باش
آي، اهل همه جا را عشق است ،
از غزل باختگان مي ترسم
شعرهاي بي هوا را عشق است،
اي قشنگ سازها ، آوازها
روزهاي بي عزا را عشق است ........