حصــــار مے ڪنم بـر انـدام مـــ♥ـــردانـہ ات خـــودم را چـنـان در آغـوشـت رهـــا مے ڪنمڪہ گــــویـے
آن روز ڪہ خـدا مـا را از بـهـشت رانـد... نـقـشـہ اش ایـن بـود ڪہ مـیان جهنـــم و زمیــن آغـوش تـو رویــایے تـر از هـر بـهـشتــے سهـم دسـت هـــایـم شــود... دوسـِت دارم...