جالبه... اولین نفری هستید که حس عکسو به طور کامل دریافت کردید...
من یه اسم رو این عکس میزارم... "معشوقه ای به نام باران" ...
زندگی در باران زیباست... درک قدرت باران زیباست... به راستی فهم باران دیدنی است... غرف در لطافت و ظرافت قطرات باران شدن را میستایم... در آن هنگام است که از خود بی خود میشوم و خود را به معشوقه ام باران میسپارم... او می بارد و از ذرات وجودیش مرا سیراب می کند و من نیز به پاس لطف و عشق ورزی او، به سازش میرقصم... خود را به او میسپارم... فریاد میزنم و به آسمان خیره میشوم... حس میکنم تمام وجودم سرشار از معشوقه ام شده است... و این تعبیری زیبا از عشق است... :دیییییییییییییییییییییی
ببخشید.. خودش جاری شد یهو...
