ميشود پرده چشمم پر كاهي گاهي
ديده ام هر دو جهان را به نگاهي گاهي
جاده عشق بسي دورودراز است ولي
طي شود جاده صد ساله به آهي گاهي
در طلب كوش و مده دامن اميد زدست
دولتي هست كه يابي سر راهي گاهي
اذیت نکن ابجیه مهربون ما
ما مخلصیم به زبونه خودمون
خدایی از ما دلگیر نباشیا به خاطر اون روزای تلخ
ابجی میخوام یه چیزو بگم اما میترسم ناراحت بشیو از من دلخور بشی