mahrokh_civil
ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره
-
عیدت مبارک ...
سلام
مرسي بابت عكس قشنگت.
عيدت مبارك
عید شما هم مبارک، مواظب خودت باش که قربونی نشی!
خوب ندیدمت دیگه!
بزرگی!
از قدیم گفتن، بچه باید درس بخونه!
سلام ماهرخ خانم!
خوبی؟!
نبودی!؟
خیلی خیلی مرسی عزیزم...
مرسی ماهرخ دوست عزیز خودم.. خوش باشی عزیز.. مرسی بابت عکسها.. خوشگلن عین طبع و سلیقه خودت
ای ول
موفق باشین
ایشالا مهندس موفقی بشین
خوب کوجااا میخونی ؟
منم سال 4
ولی امسال کامل تموم نمکنم :دی
خوب فکر میکردم میدونین همشهری هستیم
کجا درس میخونین ؟
البته اونطور که یادم میاد تموم کردین، آره ؟
سلاام
خوبین ؟
شوما قبلن به من سر میزدین ( پروفایلم )
الان من رو نمیشناسین ؟
من جوجو ( جاوید ) هستم دیگه
ای بابا سرکار برای چی؟!!
منم کمتر میرسم بیام...
THANKS دوستم
خوبی؟؟ کم پیدایی...
امید، آهستگی و ملایمت زندگی را روشن و شیرین می کند، خشم و تیزی مایه رنج و بلاست.
آهسته رو از عیب جویی می گریزد و شرم و آهستگی را دوست می دارد.
بزرگمهر
ْسلام علیکم همشهری بی معرفت
خوبی ؟
نه !
شکايت نکن
کوه هم که باشد
گاهي
دم غروب که مي شود
انگار دلش مي لرزد ...
به خدا قسم
اصلا انگار طور ديگري ست !
انگار ايستاده مي افتد
ايستاده مي گريد
و ايستاده مي ميرد ...
پس گلايه نکن !
...
از تو چه پنهان
با تمام بي پناهي ام
گاهي ايستاده
در پس همين وجود
در پس همين خنده هاي سرد
در پس همين گريه هاي گرم
هي مي ميرم و زنده مي شوم !
...
سخت است
صبور باشي ...
و در حجم اين سکوت
نـفـسـت بنـد نيـايـد ...!
مثل اینکه ناراحتتون کردم
نوشته من یکم حالت طنز داشت، منظوری نداشتم.
شما خاطرت پیش ما عزیزه خانوم مهندس
سلام خانوم مهندس
می گم شما هم ما رو سر کار گذاشتینا...
2 تا بچه چیه، خوب عکسا مال سنین مختلفه، مسلمه با هم فرق خواهند داشت دیگه...
بزرگترین نابکاری آن است که بپنداریم برای آنکه برترین باشیم باید دست به ویرانگری چهره دیگران بزنیم.
اُرد بزرگ
به چشم بر هم زدنی
مادرم کودکی هایم را
گذاشت پشت در!
همه چیز شد خاطره ای
برای روزهای مبادا!
برای روزهای "یادش بخیر"
" ای کاش"و...
اما نه من دکتر شدم
و نه تو خلبان !
تنها یادگاری آن روزها
همان تیله های سیاه زیر کمد است
که وقتی در خانه تکانی عید
پیدایشان می کردیم
از شادی، هر بار بزرگتر می شدیم ...
حالا اما ...
آداب این بزرگ شدن، گاهی عذابم می دهد!
بزرگ شدنی که یادم داد
به آدمها لبخند بزنم
حتی اگر دوستشان ندارم!
یاد گرفتم،گریه نکنم
و بلند بلند نخندم!
فریاد نکشم،اخم نکنم و ...
یادم داد، دروغ بگویم!
...
چه احمقانه بزرگ می شویم!
بزرگ شدنی که رسیدن ندارد ...
بازی...حرف...خنده...سلام... ندارد!
آنچه مانده فقط
سایه ی سیاهی از من است
بر دیوار "دوستت ندارم"!
با اینکه من مثل بازیهای کودکی
هنوز لباس سفید بر تن دارم ...
اگر سزاوار است که دوست با جزر زندگیت آشنا شود، بگذار تا با مد آن نیز آشنا شود، زیرا چه امیدی است به دوستی که می خواهی در کنارش باشی، تنها برای ساعات و یا قلمرو مشخص؟
جبران خلیل جبرانسلام،معذرت میخوام من نبودم چند وقت موفق نشدم بهتون جواب بدم
آدم ها مي آيند
زندگي مي کنند
مي ميرند
و مي روند
اما ...
فاجعه ي زندگي تو
آن هنگام آغاز مي شود
که آدمي مي ميرد
اما
نمي رود !
مي ماند ...
و نبودنش در بودن تو
چنان ته نشين مي شود
که تو مي ميري در حالي که زنده اي
و او زنده مي شود در حالي که مرده است ...!
آزاده طاهائي
این چه حرفیه ماهرخ جونم
امیدوارم هر جا که هستی شاد باشی عزیزم. ممنون
خوبی عزیزم؟
...وقتی بزرگ میشی ، قدت کوتاه میشه ، آسمون بالا می ره و تو دیگه دستت به ابرها نمی رسه و برات مهم نیست که توی کوچه پس کوچه های پشت ابرها ستاره ها چی بازی می کنند .اونا اونقدر دورند که تو حتی لبخندشونم نمی بینی و ماه - همبازی قدیم تو - اونقدر کمرنگ میشه که اگه تموم شب رو هم دنبالش بگردی پیداش نمی کنی ...
وقتی بزرگ میشی ، دور قلبت سیم خاردار می کشی و در مراسم تدفین درختها شرکت می کنی و فاتحۀ تموم آوازها و پرنده ها رو می خونی و یه روز یادت می افته که تو سالهاست چشمهات رو گم کردی و دستات رو در کوچه های کودکی جا گذاشتی. اون روز دیگه خیلی دیر شده ...
فردای اون روز تو رو به خاک می دهند و می گویند : " خیلی بزرگ بود " ...
.
.
.
ولی تو هنوز جا داری تا خیلی بزرگ بشی ، پس بیا و خجالت نکش و نترس ...!
وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی به گربه ها سلام کنی و برای پرنده هایی که آوازهای نقره ای می خونند دست تکون بدی ...
وقتی بزرگ میشی ، خجالت می کشی دلت برای جوجه قمری هایی که مادرشون برنگشته شور بزنه. فکر می کنی آبروت میره اگه یه روز مردم - همونهایی که خیلی بزرگ شده اند - دلشوره های قلبت رو ببینند و به تو بخندند ...
وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی پروانه های مرده ات رو خاک کنی براشون مراسم بگیری و برای پرپر شدن گلت گریه کنی ...
وقتی بزرگ میشی، خجالت می کشی به دیگران بگی که صدای قلب انار کوچولو رو میشنوی و عروسی سیب قرمز و زرد رو دیدی و تازه کلی براشون رقصیده ای ...
وقتی بزرگ میشی ، دیگه نمی ترسی که نکنه فردا صبح خورشید نیاد ، حتی دلت نمی خواد پشت کوهها سرک بکشی و خونه خورشید رو از نزدیک ببینی ...
دیگه دعا نمی کنی برای آسمون که دلش گرفته، حتی آرزو نمی کنی کاش قدت می رسید و اشکای آسمون رو پاک می کردی ... -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...