هیچی دیگه

موقع تحویل پروژه، همه التماس دعا دارن، منم اون موقع بیشتر هاپو میشم

، همه ازت حساب میبرن،اصن یه دنیاییه

گاهی هم از تیکه های بچه ها نمیتونم خندمو کنترل کنم دیگه تهش یه لبخند نثار بچه ها میکنم

سالای اول تا آدم جا بیفته خیلی سوتی میده،
تو جمله بندی ها که خیلی دقت میکنم اشتباه چیزی رو نگم، خودت که بیشتر میدنی دیگه، بچه ها منتظر فرصتن
