نمیدونم..شایدم نه..خب منم از دست خودم ناراحتم.
از زندگی خودمه که نا امید شدم.
ولی همیشه تصمیم میگیرم جبران کنم.
.ولی باز میزنم زیرش.
مادرم ازم قول گرفته بود این ترم بالا 18 بشم.
چون من توو دبیرستان،معدل کمتر از 19.5 نداشتم.
جلو اون خیلی شرمنده م.
وقتی از دانشگاه هر روز برمیگشتم..چون میدونست راهم دوره همیشه باهام مهربونی میکرد..هیچوقت ازم نمیپرسید چه خبر..چکار کردی؟
اصلا تو رفتی دانشگاه یا نه؟
وقتی میبینم.اون هیچ دلخوشی ای غیر از موفقیت من و برادرم نداره... .
شرمنده میشم واقعا شرمنده م.
من لیاقت مادر به این خوبی رو ندارم.
واسه ایناست که ناراحتم.
اگه هم میبینی الآن زنده م..خودکشی نکردم..فقط به خاطر توکلی بود که به خدا داشتم و دارم.