یک نفر هست که از پنجره ها
نرم و اهسته مرا می خواند
گرمی لهجه بارانی او
تا ابد توی دلم می ماند
یک نفر هست که در پرده شب
طرح لبخند سفیدش پیداست
مثل لحظات خوش کودکی ام
پر از عطر نفس شب بو هاست
یک نفر هست که چون چلچله ها
روز و شب شیفته ی پرواز است
یک نفر هست که یادش هر روز
چون گلی توی دلم می روید
آسمان ، باد ، کبوتر ، باران
قصه اش را به زمین می گوید
یک نفر هست که از راه دراز
باز پیوسته مرا می خواند