Recent content by ramin o

در فصل بهار اگر بتی حور سرشت یک ساغر می دهد مرا بر لب کشت هر چند به نزد عامه این باشد زشت سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت

در دیر مغان آمد یارم، قدحی در دست مست از می و میخواران از نرگس مستش مست آخر به چه گویم هست از خود خبرم چون نیست وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست..

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه چیست جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست حالیا خانه برانداز دل و دین من است تا در آغوش که می خسبد و همخانه کیست؟!...

تا بداند که شب ما به چه سان می گذرد غم عشقش ده و عشقش ده و بسِيارش ده. عالم از سرکشی آن مه سرگشته شدند مدتی گردش اين گنبد دوارش ده...