عــلــي را وصــف، در بـاور نـيـايــد زبـان هــرگــززوصـفـش بـرنـيايـد
عــلــي تـركـيـبـي از زيباترينهاست عــلــي تـلـفـيقي از شيواترينهاست
عــلــي راز شــگــفــت روز آغـــاز عــلــي روح سـبـك بـالـي و پـرواز
زبان عــشــق را گــوياتــريــن بــود طریق درد را پــويـا تــريـن بــود
دل دريـايــياش دريــاي خــون بود ضميرش چون شهادت لاله گون بود
صــلابــت ذرهاي از هــمــتــش بود شــجـاعــت در كـمـنـد هيبتش بود
غـبـار عــشــق ، خـاك كـوي او بود عـبـير و مشك ، مست از بوي او بود
عــلــي بــا درد غــربـت آشــنـا بـود علی تـنـهـاتـريـن مـرد خـدا بود